Corine Jansen

Door het lezen van die prachtige verhalen op twitter laat ik mij ontvallen dat het mij aan het denken zet over mijn moment en “plop” daar is het verzoek van Henk-Jan @punkmedia. Dat was nou echt niet wat ik wilde….. of is het nou juist wat ik gewoon moet doen.

Prive was 2011 een jaar van het vinden van een nieuwe weg. Een nieuwe weg…. Ik vroeg mij af of ik links af moest of rechts… of…..waar was die nieuwe weg? Ik kwam er in de loop van het jaar achter dat ik moest blijven lopen, vallen, opstaan, vooruit moest en weer achteruit…. Mijn weg … hij bestond nog niet …en alleen ik kon hem bouwen ….met kracht, doorzettingsvermogen, lef en mijn dierbaren…nu eind 2011 loop ik op mijn eigen nieuwe weg!

Zakelijk was 2011 een heel bijzonder, intens en onvergetelijk jaar. Alle gesprekken met patienten, jong en oud, in alle fases van hun ziekte….het waren stuk voor stuk waardevolle ervaringen. Telkens dank ik de mensen voor hun vertrouwen en de openheid waarmee ze met mij praten. Door de verhalen van patienten over hun behoeften, wensen, ervaringen kunnen we bij het Radboud Universitair Medisch Centrum de zorg steeds beter maken. Ik ben blij dat ik daar ietsiepietsie aan kan bijdragen.

En wat echt niet kan ontbreken in Mijn Moment is TEDxMaastricht 2011. Het werken aan dit event gaf mij een boost aan energie, hoop, inspiratie en teamspirit. TEDxMaastricht is het bewijs dat iets heel groot en waardevol wordt als niemand persoonlijk wil scoren en een gezamenlijk missie de drijfveer is. Samen met het team, sprekers en publiek werd het een dag waarin de passie voor de zorg een nieuwe dimensie voor mij kreeg.

1 gedachte over “Corine Jansen”

  1. Lieve Corine, ik lees jouw verhaal en moet denken aan een gedicht van Toon Tellegen

    Ze wacht
    Nee, denkt ze, ik wacht niet,
    ik dans.

    Ze danst
    Ze danst met lange, ranke passen
    langzaam en aandachtig
    Ze houdt haar ogen dicht,

    ze danst door deuren en door ramen
    en door lange, rankmoedig dagen –
    hout, glas en uren vallen in splinters rond haar neer –

    en telkens als ze niet meer kan
    en bijna, bijna valt
    denkt ze: ik?
    ik val niet, ik dans.

    Ik wens je een fantastisch nieuw jaar toe, vol dans!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven