Erna van Vondel, @ervavon
Niet eenvoudig, merk ik, wanneer het jaar passeert, het jaar waarin mijn broer Henk stierf, na 7 weken IC, aan de gevolgen van de spierziekte die wij beide hebben. Hij leerde mij in zijn laatste weken wat afscheid nemen en loslaten betekent. Zoals hij leefde, zó stierf hij: hij ging er voor 100% voor.
Kerstavond, het moment van 2010 om het jaar tot mij te laten komen en Henk-Jan zijn oproep op papier te zetten.
Niet eenvoudig, merk ik, wanneer het jaar passeert, het jaar waarin mijn broer Henk stierf, na 7 weken IC, aan de gevolgen van de spierziekte die wij beide hebben. Hij leerde mij in zijn laatste weken wat afscheid nemen en loslaten betekent. Zoals hij leefde, zó stierf hij: hij ging er voor 100% voor.
Ik heb gezien wat het leven met je kan doen als een ziekte in alle wreedheid plots toeslaat én ik heb gezien wat loslaten is: liefde.
Met verwondering heb ik de laatste weken en zeker de laatste uren met hem doorgebracht, zonder angst en zonder enige belemmering.
Door de ogen van iemand die sterft ga je het leven zien zoals het is: liefde.
Toen het helder was dat hij het niet zou halen vroeg hij mij op de Daalsehof een plek uit te zoeken onder een oude boom, waar hij begraven kon worden. En daar sta je dan en gaat met de ondernemer van de begraafplaats langs plekken die nog beschikbaar zijn, in de wetenschap dat je daar een week later onder hele andere omstandigheden zult zijn. En plots zie je die oude beuk en zegt: dat is ‘m!
Ik heb foto’s genomen om mijn broer nog de plek te kunnen laten zien. Wat ik nooit vergeet was zijn stralende gezicht, als van een kind dat het lang verwachtte cadeau krijgt waarop het al zo lang wacht. Dát moment vertelde dat de dood verwondering, kracht, schoonheid én inspiratie in zich draagt, ondanks pijn, verdriet en onherroepelijk afscheid.
Door zijn plotselinge dood, ben ik gaan nadenken over wat ik zelf nog wil en kan en hoe ik daar invulling aan wil geven.
Wie weet, zit hét moment voor 2011 al in de knop en moet ik het enkel nog voeden.
Niets is vanzelfsprekend, alles is het gevolg van wat je denkt en doet en van de manier waarop je naar jezelf kijkt en naar de mensen om je heen.
En…. of je datgene wat op je pad komt wilt zien én durft toe te laten.
NU is het moment van 2010 !
PROOST, op het LEVEN!
Lieve Erna,
Wat een prachtige plek heb je gevonden voor Henk! En let op, die boom gaan nog mooier groeien met Henk aan haar voeten.
Ik hoop dat je in 2011 en nog lang erna heel veel mooie dingen mag beleven. Je verdient het!
Je staat niet alleen! Blijf het delen! Schrijf, film, fotografeer je belevenissen en deel het op een blog.
Pluk het moment! Elke dag!
Gert