Fiona Stoop

Hier zit ik, op een houten stoel. Het zonnetje schijnt naar binnen. Ik zit onder begeleiding in meditatie met mijn ogen dicht, de tranen rollen over mijn wangen. Ik vind er beetje bij beetje mijn tot dan toe voor mij onzichtbare ik. De dingen die ik blijkbaar diep heb weg gestopt. Momenten van vroeger en nu dwarrelen voorbij. Vergeten momenten waarop ik me ongezien of niet gehoord voelde. Eenzaam zelfs.

Natuurlijk wist ik dat ik een helper ben. Ik koesterde het, vond het een mooie eigenschap. Maar daar, op die stoel ontdek ik ook mijn grenzen. Ik dacht echt dat ik ze al kende, maar toch niet… Ik luisterde niet. Niet écht. Nu voel ik het. F..luit! Dat was het dus…. Dat was het waarom m’n lichaam vaker weerstand liet voelen, waarom ik af en toe een knoop in m’n maag had: Ik respecteerde mijn grenzen gewoon niet! Opeens voel ik kristalhelder waar ze zitten en hoe het voelt als iemand eroverheen walst. Ik stond er tot nu toe gewoonweg niet bij stil. Vandaag ontdek ik dat ik er ook mag zijn. Het is zo simpel als dat.

De weken en maanden erna probeer ik mijn omgeving te vertellen waar ik mee bezig ben en hoe goed dat voelt. Ik oefen in meditatie, voelen en spreken. De weerstand van mijn omgeving is of voelt in ieder geval voor mij groot. Ze zien dat er iets is veranderd en dat de vanzelfsprekendheid van het klaar staan weg is. Ik zet zelfs een oude vriendschap, die niet zuiver voelt, plotseling op scherp.
Het roept emotie, vragen en meningen op. Ik begrijp dat. Het is alleen nog zo vers dat de juiste woorden ontbreken. Maar steeds weer voel ik dat het goed is.

Mijn moment leidde ertoe dat mijn privé wereld op z’n kop kwam te staan. Omdat ik me anders ging gedragen, anders ging communiceren. Het eenzame besef daarna, dat ik al die jaren niet alleen mezelf heb misleid, maar ook mijn nabije omgeving daarin meenam, snijdt door merg en been. Want ik ben dus eigenlijk minder die zorgende, helpende, gevende persoon dan ik deed voorkomen. Dat was blijkbaar toch een in mijn jeugd aangeleerd patroon om gezien en geliefd te worden. Toch voorwaardelijker dan ik dacht. En als een pleaser íets niet wil, dan is dat andere mensen teleurstellen. Af en toe neig ik daarom in een reflex terug naar dat oude patroon, maar er lijkt iets dusdanig veranderd dat dat maar voor even is.

Ik leef nu met al mijn sensoren open. Ik voel me minder onrustig, liefdevoller, vrediger en leer in volle aandacht mensen ontdekken en te zien. Te voelen of er een oprechte verbinding is. Ik ontdek mensen die bij mij passen en mij leuk vinden om wie ik écht ben. Ook als ik even nee zeg of niet help.

Mijn moment is het moment waarop ik mezelf toestond écht mezelf te zijn. Ik moet er gewoon blijkbaar f* 43 voor zijn geworden.


Ik ben Fiona Stoop, personal branding trainer en ik help mensen bij het online en offline profileren zodat ze zakelijke doelen kunnen halen.

23 gedachten over “Fiona Stoop”

  1. Avatar foto
    Patrick Bijvoet

    Dank je voor het delen van dit waardevolle verhaal. Ik hoop dat je de tijd neemt en de ruimte pakt om je eigen ik te ontdekken. Jouw verhaal ontroerd me. Het is herkenbaar. Ik denk dat velen van ons op een gegeven moment zo’n ervaring krijgen in hun leven. Maar het vertellen, iets wat zo intiem en dichtbij je is, laat zien dat je een sterke vrouw bent. Neem je momenten en koester het.

    Liefs, Patrick

  2. Lieve Fiona, wat mooi om jouw moment te lezen! Maar bovenal, wat prachtig dat je die ervaring hebt gehad en daarop hebt durven reageren, waarna er zoveel in je leven is gebeurd waardoor je echt jeZelf kunt zijn! Ik heb het zien en voelen gebeuren in je berichtgeving op diverse social media. Prachtig om het nu in jouw eigen woorden, kwetsbaar en krachtig, terug te lezen!

  3. Lieve Fiona,
    Práchtig en heerlijk zuiver mens, het klinkt alsof je diep bij je werkelijke Zelf bent aangekomen. Wat heerlijk voor je !!! Als je weet wie je bent en jezelf net zoveel Liefde en vrolijkheid geeft zoals jij dit ook anderen gunt én geeft, dan ben je er…
    ‘Je kunt pas blijven geven wanneer jouw eigen beker overstroomt van overvloed.’
    Hartelijke groet én…
    HouDeZonzijde
    John Overhage 😉

  4. Wat een mooi proces, ik zit er nu middenin. Heftig, maar ook zo verhelderend. O daarom…! O zo! Dus dat! ;). Met name de ontwikkeling naar een meer “vrij” geven, vanuit je ziel, zonder oneigenlijke behoeften klinkt bij jou door. En dat heeft natuurlijk gevolgen voor je omgeving. Dat is leven met lef. Kwetsbaar én duidelijk. Het zou mooi zijn als mensen om je heen zich laten inspireren. Je mag heel dankbaar zijn voor het inzicht op zo’n jonge 😉 leeftijd! Dank voor het delen. Mooi.

  5. He lieve Fiona,

    Wat mooi verwoord, zuiver en open zoals ik je eigenlijk altijd ook heb gezien. Je bent een fijn mens, tijd om daar zelf ook oprecht van te genieten.

    Maak er een mooi nieuwjaar van!

  6. Wat mooi Fiona dat je dit met ons deelt. Zo open en kwetsbaar. Ook in 201y wens ik je toe dat je goed je eigen grenzen blijft stellen. Liefs Glenny

  7. Avatar foto
    Martine Kooreman

    Wow Fiona wat een verhaal. Ook voor mij herkenbaar. Heftig en soms (vaak) zwaar maar onontkoombaar. Mooi dat je het deelt. X Martine.

  8. Mooi Fiona, oprecht en eerlijk.
    Al reageer ik vaker niet dan wel, ik volg je. Je bent een heel waardevol mens en voor mij ben jij, als 43 jarige een voorbeeld voor deze 63 jarige. Want uitgeleerd raak ik nooit. En nee zeggen….vind ik ook het moeilijkste dat er bestaat. Ik leer nog steeds, mede dankzij jou.Eerst de ander, dan ik mag soms ook andersom. Dankjewel

  9. Avatar foto
    Jeanet Walraven

    Wat een mooi en openhartig verhaal en wat verwoord je dat goed. Heel herkenbaar ook. Ik wens je nog veel mooie ontdekkingen, verwonderingen en oprechte verbindingen toe in de komende jaren. X

  10. Avatar foto
    Jeanet Walraven

    Wat een mooi en openhartig verhaal en wat verwoord je dat goed. Heel herkenbaar ook. Ik wens je nog veel mooie ontdekkingen, verwonderingen en oprechte verbindingen toe in de komende jaren. X

  11. Lieve Fiona, mooie helper! Je hebt mij en vele anderen zo waanzinnig weten te helpen met je Twitterdeskundigheid en je inspirerende verhalen. Super dat je je grenzen weet te ontdekken want we willen je graag heel houden! Veel succes op je ontdekkingsreis en keep up the faith! XXX Tirz

  12. Lieve Fiona, ik volg je al een tijd op twitter. Wat een mooi moment heb je gedeeld. Ik ben geraakt en voelde elk woord. Wat een cadeautje heb je gekregen. (Als voelde het waarschijnlijk eerst niet zo). Ik wens je een krachtig en wijs nieuw jaar.

  13. Fiona, picture this: zit ik hier in Bangkok, want even met vrouwlief op vakantie, en lees je mooie verhaal. En nu wil die enorme grijns maar niet van mijn hoofd…
    Mag ik je van harte feliciteren met je recente inzicht? Superblij voor je, hier ga je volgens mij nog heel veel plezier van beleven! En mocht je je de komende tijd af en toe afvragen of je mag voelen wat je voelt dan zou ik zeggen: Jazeker mag dat :-)! Het is alleen misschien even wennen (ik spreek een beetje uit ervaring) maar geloof me: een zegen voor de mensheid en om te beginnen voor jou. Big hug, hartelijke groet en altijd in the mood voor een kopje koffie als je wilt! Groet, John

  14. Avatar foto
    Angelique van trirum

    Wat mooi verwoord en zeker heel herkenbaar! Keep up the good work, je bent heel inspirerend. Alle goeds voor het nieuwe jaar!

  15. Dank voor alle jullie lieve reacties!! Van alle kanten via allerlei kanalen ontving ik hele mooie reacties, ik ben er echt door overvallen.. Geweldig fijn. Ik trial and error ondertussen rustig verder

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven