Kort door de bocht waren mijn afgelopen 3 jaren wonderbaarlijk. Het jaar 2010 was het jaar van mijn ondergang met een burn out, zwangerschap en psychose. In 2011 was ik bezig met herstellen en mijn hoofd beter laten worden. En dan 2012… Het jaar waarin ik op ontdekkingsreis ging. Omdat ik kostte wat kost wil voorkomen dat ik ooit weer in een dergelijke burn out situatie terecht kom wilde ik uitzoeken wie ik ben, wat mijn talenten zijn en waar mijn passies liggen. In plaats van daar zelf heel erg over na te gaan zitten denken ben ik op onderzoek uitgegaan. De wereld ingetrokken en mensen opgezocht die mij hierin konden helpen.
Het hele idee begon eigenlijk al eerder, bij mijn backup crew. Een groep dierbare vrienden die mij door mijn herstel heen hebben gesleept. Zij zijn al jaren mijn klankbord en kennen mij zoals ik voorheen was. Nu ging ik op bezoek bij mensen die mij niet of nauwelijks kenden.
Het begon bij een discussie op Twitter met mijn oud-docent Taco Zuidema. Na een pittige discussie vroeg hij mij om een gastcollege te komen geven over het nieuwe leiding geven. Hoewel ik ontzettend aan mijzelf twijfelde en onzeker was heb ik het gedaan. Of het goed was? I doubt it, maar ik stond er wel en ontdekte dat ik het ontzettend leuk vind.
Na het gastcollege kwam ik met steeds meer mensen in contact die mij wilden helpen. Van het leren omgaan met WordPress tot het opzetten van een elevatorpitch voor ons eigen bedrijf. Ik ontdekte mijn eigen passies en talenten op een manier die geweldig is. Ik mocht het ervaren i.p.v. uit theorie halen. Ik heb mooie mensen mogen ontmoeten op zowel privé als zakelijk vlak. Sommige voor één keer, anderen voor het leven. Ik ontdekte dat anderen mij soms op een andere manier bekeken dan dat ik zelf doe. Ik ontdekte dat ik belangrijk ben in mijn eigen leven en in het leven van anderen.
Het hoogtepunt in mijn ontdekkingsreis was mijn eigen verjaardag. De dag waarop ik mijn verleden achter mij kon laten. Ik durfde mijn eigen verwachtingen als 16-jarige te laten voor wat ze waren en de focus op de toekomst leggen. Het moment waarop ik inzag dat die verwachtingen niet pasten bij het pad dat ik bewandeld heb de afgelopen jaren en de cadeautjes die ik gekregen heb waar ik niet op zat te wachten. Dat ik met het gebeurde van de afgelopen jaren een ander mens ben geworden. Een positiever mens dat richting geeft aan haar eigen leven en keuzes.
Voor 2013 is het motto: “Mijn beste jaar ooit”. Een logisch vervolg op mijn ontdekkingsreis. Ook tijdens deze reis hoop ik anderen te inspireren via mijn blog www.misscarlyenco.nl
Je bent een kanjer en inspirerend! 2013 gaat jouw beste jaar tot nu toe worden, dat weet ik zeker
Ik leerde je ergens middenin je ontdekkingsreis via Twitter (notabene) kennen en heb je WordPress geleerd. Jij gaf me daarvoor een berg aan inspiratie en herkenning terug, maar vooral een hele goede vriendschap en een hele goede vriend (Jona) . Ik ben daarom erg dankbaar dat jij op ontdekkingsreis ging, want zonder die reis…waren wij elkaar nooit tegengekomen en had ik al die leuke, hilarische maar ook diepe momenten allemaal moeten missen.
You are a true trooper! En een kanjer voor velen!
Ik wens je dan ook een mega super beste jaar toe!
Met bewondering lees ik je verhaal. Ik hoop dat je ontdekkingsreis nog heel lang mag duren met heel veel bijzondere momenten en ontmoetingen!
Hoi Karlien,
heel veel respect voor je wederopstand en de manier waarop je dit hebt gedaan.
Weet dat je veel voor je kiezen hebt gekregen en dat niet iedereen je meer vertrouwde in 2010.
Velen hadden een mening over je en dan vooral negatief.
Je hebt het verleden achter je weten te laten en je bent je gaan richten op de toekomst.
Daarom wordt 2013 net zoals jij, ook ons jaar.
Borst vooruit en hoofd omhoog, zo hoort het te zijn.
2013 here we come.