Maritza Fellinger

Mijn moment, Afscheid en Openbaring

Net als ik het jaar 2012 als afgesloten beschouw en eigenlijk het liefst niet meer wil omkijken, komt er een berichtje van Henk-Jan binnen. “Doe je weer mee met mijn moment?”  Het zal wel zo moeten zijn dat ik dit jaar niet in ontkenning mag afsluiten. Dus alsnog een terugblik om voor eens en altijd af te rekenen met dit jaar.

Mijn moment van 2012 is het moment geweest dat ik na een controle  uit het AMC liep met de boodschap dat er na 6 jaar wederom een tumor in mijn borst gevonden is. Dat werd al heel snel het moment dat ik wist dat ik afscheid ging nemen van mijn borsten. Voor mij was het duidelijk dat na een tweede een derde en nog meer keren zouden volgen als ik nu niet rigoureus zou ingrijpen. Wat voorheen geen enkel probleem was is ineens geen optie meer. Ik wil geen controles meer en de angst dat het terug kan komen en ik wil mijn naasten niet in angst laten zitten hoelang het nu gaat duren voordat het weer zover is.

Ik heb het niet aan de grote klok gehangen, mede omdat ik op mijn werk  met coachen niet steeds de aandacht op mijzelf wilde richten en niet wilde dat men bevooroordeeld was over mijn inzet of kunnen.

Vanaf maart heb ik in een rollercoaster geleefd. Na amputatie en directe reconstructie kwam de ene complicatie na de ander. Ik wilde perse niet “plat” door het leven. Dat liep even anders… Nu aan het einde van het jaar moet ik constateren dat ik terug bij af ben en opnieuw moet beginnen

Ik roep tegen veel mensen dat 2012 een K jaar is. Ja ik heb veel moeten verduren en mijn dierbaren met mij. Ik heb ook weer heel veel geleerd. Het was een openbaring dat “plat” door het leven gaan niet het einde van de wereld is. Ik leef nog! Ik heb mijn mening bij moeten stellen dat laten sleutelen aan je borsten stom is. Nooit over nagedacht dat er vrouwen zijn die dit doet omdat ze een vreselijke ziekte hebben. Ik vond naar de sauna gaan met badkleding aan stom Nooit aan gedacht dat er vrouwen zijn die zich zo verminkt voelen dat ze zich niet bloot willen geven maar wel van de sauna houden. Dat was een aardige les in niet te snel bevooroordeeld zijn.

Het was een openbaring dat mijn opdrachtgever ook voor mij koos terwijl ze wist dat ik geen enkele toezegging kon doen over wanneer ik wel en niet kon werken.  Dit jaar heeft mij dus ook heel veel goeds gebracht. Ik heb nieuwe mensen ontmoet die mij dierbaar zijn geworden en wederom mogen constateren dat de mensen dicht om mij heen van onschatbare waarde zijn. Ondanks alles durf ik weer te zeggen dat ik geluk gehad heb. Het had ook anders kunnen lopen. Ik kijk uit naar mijn moment in 2013…