Op 6 juli 2021 zat ik door wat foto’s te scrollen op de ANP foto site. Ik zie ineens in woorden Peter R. de Vries is neergeschoten in een gek paars vlak met een tijdsaanduiding 18.00. Mijn hart staat even stil en denk die tijd? Dat klopt niet. Het lijkt een snel gemaakt bericht? Checken nu!! Er verschijnt een straatbeeld van een collega in centrum met wat linten. Geen Peter te zien.
Ik open twitter. De eerste berichten druppelen binnen. Foute boel :Man neergeschoten en zwaargewond afgevoerd. Lange Leidsedwarsstraat vanuit de studio op weg naar de Parkeer. GODVER! Een filmpje, een filmpje van een omstander?? Een omstander?? Ik check het bewuste filmpje. Ja het is hem zeker. Peter, en mijn hart zinkt verder, ik zit aan mijn bureau met klamme oksels. Wat ik zie beschrijf ik in een tweet met woorden, gewogen woorden. Ik noem Peter R. de Vries, slachtoffer en tweet een waarschuwing bij omdat het TE gruwelijk is om te delen. Nog een keer kijken naar het filmpje, focus op de wonden.ik denk dit overleefd hij niet. Schot in hoofd en nek zo lijkt, bloed onder zijn ogen? Het lichaam ligt stil in rare kromming. De woorden die worden uitgesproken worden bij het slachtoffer door een mevrouw naar een mede omstander had ik liever niet willen horen.
De beelden zijn helder, te helder. Ik schakel in mijn hoofd: denk persconferentie. Halsema, Rutte. Woordvoerder Halsema aan de lijn, appen, tijd persconferentie doorgekregen en Hoofdbureau. Half mijn tas inpakken en nieuws blijven volgen.
Woordvoerder Politie Amsterdam op TV het een soort van rustig maar filmpje, ff Retweeten nog geen dader(s) wel onderzoek, het onderzoek wordt serieus opgeschakeld. Eerst komt de persconferentie Rutte en Grapperhaus. Rutte en Grapperhaus pers conf gaat zo voorbij niks van gehoord omdat ik op de fiets zit onderweg naar Hoofdbureau, eerst langs de Lange Leidse. Politie heeft de straten afgesloten, het is stil op het Rembrandtplein.
Maar bij het Hoofdbureau, druk druk ik schuif in al wachtend in de rij naar de voordeur, positioneer me vooraan. We melden ons om en om met perskaart voor wie we werken. Ik roep iets (freelancer) en collega journalist achter me geeft me een por en lacht me uit. We staan binnen. We worden in een klein kamertje gedirigeerd. Ik pak een stoel vooraan. Ik check de mensen Telegraaf, collega fotograaf Evert ANP. Ik meng me in het gesprek van Nicole le Fever NOS met Jan Meeus misdaadverslaggever NRC, het gesprek gaat over mogelijke hoek waar dit uit komt, de naam Taghi valt en Derk Wiersum, liquidatie, dat we niks weten nog maar zelfs een vermoeden dat is nog veel te vroeg!!! Iedereen is aangedaan, bedrukte gezichten.
Ik maak een foto van de zaal en zie ook Volkskrant, ANP, AD, BNR, SBS zitten. Gedoe over vaste microfoon set up en drie sprekers en NOS had 1 slimme flexi hengelaar opgetrommeld.
Ineens zie ik Halsema over mijn schouder en maak een foto. Om 23:12:46 uur betreedt de burgemeester als eerste de zaal voor de persconferentie met een zwaarmoedig gezicht en een kleur jasje dat bij een andere broek hoort. Ik maak nog een close en de emotie raakt me. Ik heb met haar te doen. Ik voel verdriet. Een overzichtsfoto. Het valt me op er wordt een lichte vraag over de beveiliging gesteld misschien is het nog te vroeg voor zware vragen, denk ik maar.
Aan het einde zie ik de chauffeur van Halsema in de gang bedremmeld wachten in zijn huisklofje, ik groet en hij geeft aan dat ie van zijn bankstel thuis voor de TV vandaan kwam. Ik wil weg uit het Politie bureau, sta buiten op straat te denken en zie ik door de ruiten dat de burgemeester naar haar auto gaat op het midden terrein in het bureau en in de frisse lucht nog even gewoon staat te staan. Die foto mis ik en opnieuw een Godver!
Heftig. Mooi geschreven.
Inderdaad heftig. Herkenbaar