27 augustus 2014, een zomeravond in Arnhem. Voor de zoveelste keer die avond, klap ik letterlijk door de deuren vanuit de backstage ruimte, de zaal van Luxor Live in. Twee dagen lang is dit mijn pad. Van achter naar voor en weer terug. Recht zo die gaat. Stappen maken, en nog meer stappen maken. Alleen nu blijf ik ineens stil staan aan de zijkant van het podium.
De documentaire makers van ’the making of Your Song’ staan hier ook, lachende gezichten. Ik schuif een stukje naar ze op. Ik hoor hoe Debrah Jade en haar band een reprise in zetten van het nummer ‘Stronger’. Dit is het afgesproken teken!
Het moment waarop alle militairen en artiesten zich op het podium gaan verzamelen. ‘La grande finale’ van Your Song in concert. De kers op de taart, het punt aan de horizon.
Het punt waarover Bruno van den Elshout mij, anderhalf jaar eerder, onverwacht interviewde op het podium van Stand Up Inspiration. Hij vroeg mij naar mijn ideeën en plannen over Your Song powered by humanism toen er nog niets was, behalve het plan in mijn hoofd. Zijn vragen beantwoordde ik alsof het punt aan de horizon al bereikt was… Dat bleek, zeven ontmoetingen en even zoveel video’s, een documentaire en een concert, later. “Als het project klaar is, wat gebeurt er dan met jou?” vraagt Bruno. Met mij… hoezo met mij, flitst het door mijn hoofd. Ik wist het niet. “Misschien is het niet nodig om succes te vieren” krabbelde ik terug. “Dat ik kan ontspannen” eindig ik.
Daarna pas natuurlijk. Nu nog niet. Mijn voetzolen voelen aan als een laag lava waarover ik me beweeg. Op mijn plaats blijf ik dribbelen om nog iets van verlichting te vinden. Snel zoek ik naar mijn vleugelspelers van deze avond, de ankers waarop ik vertrouw. Ik werp een blik naar rechts, daar zie ik Rob Captijn op zijn vaste positie bij de techniek in het midden van de zaal. Mijn ogen vliegen langs de honderden gasten terug naar het podium waar alle artiesten en militairen zich aan het verzamelen zijn. Lachend, klappend, zwaaiend. Dit is de eerste keer dat iedereen elkaar ziet en ontmoet. Oh wat ben ik trots op alle mensen die aan het project hebben meegewerkt. Allemaal verdienen ze een plek op het podium. Er was anders besloten.
Glunderend zoek ik naar Rowdy Lemaire, mijn andere vleugelspeler die avond en speur het podium af. Dan word ik ineens van achteren vast gepakt en opgetild, verschrikt kijk ik naar achter, het zijn de documentairemakers die doorpakken. Ik stribbel tegen, roep nog wat, probeer mijzelf te blokkeren met mijn knieën tegen het podium aan. Het helpt niet, ik beland met handen en voeten op het podium en terwijl ik opkrabbel, zie ik dat Rowdy de microfoon pakt en een signaal geeft voor het laatste akkoord. Ik hoor hem nog zeggen “Dit hebben we niet gerepeteerd, dit staat niet in het draaiboek. Schiet maar in de paniek, het is voorbij.” Ik probeer mezelf bij elkaar te houden terwijl ik in duizend stukjes uit elkaar val.
Amy van Son maker van Your-Song.nl beweegt zich op het snijvlak van zingeving en social media, organisatieadviseur en loopbaanpro maar bovenal verbindelaar en dingendoenster.
Wauw Amy, ik hoop dat je heel 2015 mag blijven genieten van al die duizend stukjes en je mooie werk zodat je vleugels krijgt.
Wat een prachtig moment was dat om te zien en zooooo terecht!
Heel mooi beschreven. Ik was er niet bij maar wel toen je in Nijmegen op Inspiration shot erover vertelde en me aan het huilen maakte! Ik hoop dat je nog heel lang en heel vaak heel erg gelukkig en trots terugdenkt aan dit huzarenstuk. Blijven oogsten. Pakt niemand je ooit meer af.
Dank allemaal! Ik kan hier inderdaad nog jaren op teren!
Wat een mooie beschrijving van jouw Mijn Moment! Geweldige prestatie geleverd voor de militairen en voor diegenen die door deze songs hen beter kunnen begrijpen!
Dank je wel Anneke!
Dikke knuffel voor jou! 🙂
t was een prachtig moment! Er zullen nog velen volgen. Let maar op! Maar bij deze keer mocht ik erbij zijn! Ik zag je verwarring en daarna de ontlading het geluk. Terecht werd je in het zonnetje gezet door de bandleden. Als er bij een volgende keer je voetzolen aanvoelen als lava, bel me rustig op! Op naar een mooi inspirerend maar vooral een gezond 2015.
Amy!!!!
@Martine 😉 veel plezier in Bali!
@Wilma dank je!
@Ralph Ralph!!!!!