Claire Boonstra

24 april 2013: Festival of Solutions

De mooiste dag van het voorjaar markeert het eerste grote publieke moment voor œ Operation Education – het initiatief dat 7 maanden daarvoor met mijn TEDxAmsterdamED talk begonnen is. Een wervelend programma, zowel binnen in het theater als buiten onder de bomen op het tot festivalterrein omgetoverde grasveld. De afsluiting van het festival om 21u ’s avonds tekent de sfeer van de dag: een tot de nok toe volgepakt theater komt tot een extatische explosie van energie.

De volgende ochtend bevestigde een test mijn gevoel. Groot geluk – ik ben zwanger van onze derde. Uitgerekende datum: 25 december 2013.

Het markeert de start van een lange en onstuimige periode – echt ‘storming’. Het festival was fantastisch, maar de organisatie die hierop kan voortbouwen is nog lang niet klaar. Met een groep ‘kindred spirits’ worstelen we ons door de vele vraagstukken op ons pad en ontstaat stapje voor stapje helderheid, maar het gaat mij natuurlijk nooit snel genoeg.

Ook mijn rol is lastig. Ik word dan wel gezien als boegbeeld – maar ik kan slechts een heel klein faciliterend radertje in het geheel zijn willen we echt een systeemkanteling veroorzaken. Ik weet inmiddels dat ik mensen kan raken, inspireren en verbinden. Maar ik creeer ook zoveel reuring dat die kan leiden tot onrust en spanningen. Er is naast lichtheid, energie en optimisme ook RUST nodig, en veel geduld. Maar hoe groot de spiegels ook zijn die mensen me voorhouden: er is een groot verschil tussen weten, willen en kunnen.

Successen en gevoelens van trots, blijdschap, nederigheid en dankbaarheid maar ook frustratie en soms machteloosheid wisselen elkaar in rap tempo af. Ik dacht mooi in balans te zijn. Stralend sta ik, zelfs met mijn 7,5 maand zwangere buik, nog op hoge hakken op podia. De reacties zijn telkens weer overweldigend en ontroerend.

Maar steeds vaker is er ook dat stemmetje, dat diepere verlangen dat ik lang heb weggestopt achter mijn eigen façade van optimisme, zelfverzekerdheid, vechtlust en geen angst kennen. Het verlangen naar RUST en het toelaten van kwetsbaarheid. Instinctief weet ik dat ik daarmee pas echt “in mijn kracht” kan komen maar ik heb geen flauw idee hoe.

Met nog 6 weken te gaan tot uitgerekende datum is mijn To-Do lijst voller dan vol. “Ik ben toch niet goed in dat stilzitten”. Nog één drukke laatste week met vier grote publieke optredens te gaan. Maar dan besluit het universum dat dit niet langer zo door kan gaan: een zware hoest en onwaarschijnlijke vermoeidheid overvallen me. Hevig hoestend en naar adem happend lever ik mijn laatste voordrachten, om daarna volledig in te storten. Ik kan niets meer. Mijn hoofd staat nog steeds aan, de arts constateert longontsteking. Maar ook na een antibioticakuur knap ik nauwelijks op, hoewel medisch gezien de ontsteking verdwenen is.

Zes weken lang kom ik slechts muizenstapjes verder. Van weten via willen naar kunnen: het toelaten van rust en kwetsbaarheid. Het proces gaat met horten en stoten.

Pas sinds een week ben ik echt aan het herstellen en pas sinds het passeren van de uitgerekende datum, vier dagen geleden, voel ik de volledige overgave aan de rust. Alleen met ons gezin, in volledige intimiteit en met volle aandacht. Wat een onwaarschijnlijk mooi en vol gevoel. Ik realiseer me dat het kleine meisje in mijn buik me heeft gedwongen. Ik ben haar zo dankbaar voor het wijzen van de weg naar iets wat ik nooit eerder echt heb toegelaten. Het proces is negen maanden geleden ontstaan – het wordt tijd om het geboren te laten worden. Lieve dochter, ik ben je nu al zo dankbaar.


Ik ben Claire Boonstra, oprichter van œ Operation Education. Eerder co-founder van Layar. Social entrepreneur in transitie. Persoonlijke website claireboonstra.com is al een jaar lang niet geupdated. Getrouwd met Arnold, moeder van 3 kinderen: Anthony (2009), Luana (2011) en de jongste wellicht nog net in 2013.

5 gedachten over “Claire Boonstra”

  1. Slechts een paar keer werd ik in de gelegenheid gesteld je te fotograferen en vanaf de eerste keer was ik verrast door je wijze woorden, vechtlust… maar vooral het motiveren van de mensen om je heen. Prachtig! Nu even rust en straks met een nieuwe boreling verder in een harmonieus gezin! Veel geluk!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven