Ik kende Cor Hospes al langer dan die dag dat we elkaar ontmoetten, bij Seats2meet in Utrecht, waar we allebei model waren voor een fotoshoot van het eenmalige twittermagazine #140, een initiatief en briljant mediamoment van Debbie Bernasco. Cor was tegen, ik was tegen een print uitgave van een online fenomeen. Ik was eigenlijk voor, Cor ook, maar we moesten tegen zijn.
Zoiets.
Daarna heb ik Cor veel vaker gezien in het sprekerscircuit, hij als spreker ik als video- en fotograaf, en heb ik hem op video >> vastgelegd tijdens een HSMAI bijeenkomst over ‘online’ en ‘social media’ waar hij een grandioze presentatie hield, waar veel personen uit m’n online clubje werden belicht over hun business-aanpak, Petra de Boevere als walking socialmediafenomeen, Erwin Blom, Marco Derksen… dat rijtje.
Cor heeft eind 2011 een prachtig verhaal gedeeld op Mijnmoment, of eigenlijk, hij heeft het verhaal dat hij op de begrafenis van z’n vader vertelde een op een als zijn moment laten lezen. Bij veel gelezen momenten kreeg ik kippenvel, bij sommigen kreeg ik het koud, maar bij die van Cor (en Lia Besters) heb ik m’n wangen nat gekregen.
Tijdens onderstaande opname vroeg ik Cor wat hij van mijn aanpak vond van Mijnmoment, dus deze site, blog, en het maken van een boek hierover. Naar Cor heb ik goed geluisterd. Vanaf dat moment wist ik zeker dat het productieproces van de site blog en het boek een geheel eigen gefinancierde productie moest worden. De contactmomenten met de Mijnmomenters zijn waardevol genoeg. Een aantal vertaalt zich in concrete opdrachten, bij velen zit ik eerder top of mind als fotograaf, videograaf of contentmaker, maar bij iedereen is het contactmoment, de fotoshoot en de eventuele video-opname zelf de grootste kick van het hele proces.
Cor, nog bedankt voor je advies.
