Datum: 16 januari 2012.
Locatie: Le Méridien, The Marina, Dubai.
Moment: moment van bezinning.
Gevoel: priceless.
Aanleiding: dertigste verjaardag.
Op persoonlijk vlak gaat 2012 voor mij de boeken in als het jaar waarin ik 30 werd. Der-tig. De big 3.0. De leeftijd waarvan vooral anderen vinden dat die gepaard gaat met keuzestress, onrust en zingevingsvragen. Juist vanwege de beladenheid van het thema besloot ik er tussenuit te knijpen. Met mijn partner in crime togen we een paar dagen voor mijn verjaardag naar Dubai. De stad van de superlatieven. Van de artificiële boulevards. De prestigieuze -in sommige gevallen nooit vervolmaakte- bouwprojecten. Met op iedere hoek wel een ’s werelds grootste, hoogste dit of mooiste, duurste dat. Waar ‘dune bashen’ in een land dat zijn oorsprong kent als woestijn, als cultureel hoogtepunt kan worden gezien. En waar tijdens de 24 Uur van Dubai schoolbussen kinderen worden opgetrommeld om de tribunes van het Dubai Autodrome vol te krijgen. Omdat de doorsnee oliemagnaat zich nou eenmaal beter in zijn natuurlijke habitat voelt bij de lokale kameelraces. We keken onze ogen uit. En genoten. Van al dat heerlijks en ‘over-the-top’s. De luxe en het ogenschijnlijke gebrek aan tekenen van vergankelijkheid.
Om uiteindelijk het meest bijzondere moment van bezinning gewoon in de hotelkamer te beleven. Stripped down and naked. Tegenover elkaar. In bad. Muziek van Ólafur Arnalds. Op de achtergrond. Niets zeggen. Alleen kijken. En tot in je tenen voelen. Priceless.
Datum: 6 december 2012.
Locatie: Masters of LXRY VIP-night, Amsterdam.
Moment: sms uit Duitsland.
Gevoel: fier op mezelf, heel even.
Aanleiding: winnen van de internationale Marketing Award 2012 van Porsche AG.
Wat betreft werk vond mijn hoogtepunt gek genoeg op hetzelfde moment als vorig jaar plaats. Tijdens de openingsavond van de Masters of LXRY (voormalige MiljonairFair). Voor de deuren voor het publiek opengaan, ben ik op de stand nog met de laatste voorbereidingen bezig. Ik ontvang een sms van de Manager Digital & Dialogue Marketing van Porsche AG. “Congrats”. De felicitatie komt enigszins uit de lucht vallen, dus ik vraag hem waarmee. Met het winnen van de Marketing Award 2012. De door mij ontwikkelde Online Kids Corner incl. persoonlijk 911 Kinderboek had ik vijf maanden ervoor ingediend als marketingcase. Damn. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Dus sms ik dat mijn Duitse collega. “Sometimes it’s sufficient just to be happy.” stuurt hij me terug. En dat ben ik. Heel even. Ik veeg de tranen die spontaan in m’n ogen zijn gesprongen voorzichtig weg. The show must go on. Over naar de orde van de dag.
Een week later spreekt onze directeur zijn genoegen uit tijdens het kerstdiner. Ik heb Nederland op marketingvlak weer mooi op de kaart gezet bij de fabrikant. Komend jaar mag ik de case aan alle marketing managers wereldwijd presenteren. Anyway, niet te lang bij stilstaan, er moet nog een nieuwe campagne live voor het eind van het jaar. Een paar dagen later word ik tijdens een meeting nogmaals en plein public gefeliciteerd. Ik verberg m’n gezicht in m’n handen. Die rode blosjes ook altijd. Na de meeting vertrouwt een collega me toe dat ik soms te bescheiden ben en vaker successen moet vieren. Thuisgekomen trek ik een fles appelsap open. Die collega heeft zo ontzettend gelijk. Ik plaats het nieuws op Facebook. Geniet van de reacties van vrienden. Vier alsnog dansend door de kamer dat ik ‘m ‘genailed’ heb dit jaar. Cheers!
