Denkbeeldhouwer Reloaded.
“At last. Let me tell you why you’re here. You’re here because you know something. What you know you can’t explain–but you feel it. You’ve felt it your entire life.”
Op 9 december 2016 is dan ook eindelijk bij de Crolla’tjes het heilig avondje gekomen. Uitgesteld omdat eerst een proefwerkweek moest worden afgewerkt door kind 2 en 3.
Met suikergoed en marsepein worden kadootjes uitgepakt, gedichten voorgelezen en surprises toegelicht. Het gemopper van de dagen ervoor (moeten we echt een gedicht? En een surprise? Dat kan ik niet. Ik heb geen tijd, enz.) heeft plaatsgemaakt voor talent, passie, vertrouwen, voor liefde. In 2015 begon de dag na Sinterklaas mijn Resurrection. Na een bijna melt down heb ik mezelf opnieuw mogen uitvinden: nicotinevrij (cold turkey), fitter (data liegt nooit), milder en liefdevoller (volgens mijn vrouw), met meer passie en toewijding dan ooit (vraag maar aan Stella).
Op Sinterklaasavond een jaar later valt veel op zijn plaats. Ik krijg een moestuin. Ik mag aarden. Ik mag voelen. Ik ben thuis. Vrij, bijna…
“It is this feeling that has brought you to me…”
Guido Crolla, @Denkbeeldhouwer. Wat ik geef is mezelf, wat ik vraag is vertrouwen, wat je krijgt is verbinding. Ik onderzoek het onderwijs zoals een kunstenaar het leven onderzoekt. Mijn missie: De kunstenaar in de ander wakker kussen.
Een moestuin. Briljant!
Niets kan tegen twee wroetende handen in koude aarde op…
Ik vond jou altijd al dicht bij de aarde dus die moestuin kon niet uitblijven 😉 Succes Guido!
En dan wil ik hierbij ook graag de kunstenaar in jou wakker kussen Guido!
Wel een origineel een moestuin om te aarde 🙂