Harriët Kollen

Harriët Kollen, Bloei, Creatiefontwikkelaar, Onderwijsstrateeg en Coach

Er wordt een glas prosecco voor mij ingeschonken. “Dat past wel bij het schrijven van ‘Mijn Moment’ zegt Alice”; dit jaar is zij alweer 10 jaar mijn levenspartner! Op Spotify hoor ik Claudia de Breij vol overgave zingen:

“Als de oorlog komt en als ik dan moet schuilen,


mag ik dan bij jou…

Als er een clubje komt, waar ik niet bij wil horen,

mag ik dan bij jou?

Als er een regel komt
waar ik niet aan voldoen kan


mag ik dan bij jou…

En als ik iets moet zijn,
wat ik nooit geweest ben,


mag ik dan bij jou?

Mag ik dan bij jou schuilen,
als het nergens anders kan?

En als ik moet huilen, droog jij m’n tranen dan…


Want als ik bij jou mag,
mag jij altijd bij mij.


…Kom wanneer je wilt;
ik hou een kamer voor je vrij.”…

http://www.youtube.com/watch?v=dR0_ybFC53s

Februari 2011

… Een lang weekend zullen we doorbrengen in Hotel New York in Rotterdam. Je waant je een reiziger; De zilte geur om ons heen, wakkert het verlangen naar verre oorden aan. Een heerlijk weekend, in het trendy deel van Rotterdam met fijne mensen, lekker eten en ook nog een feestje ter ere van de verjaardag van Noor.

Toch; dát weekend in februari 2011 zal nog lang in onze herinnering blijven. Het is hier dat bij Alice voor het eerst nare klachten van uitval in de linkerarm optreden die, naar later blijkt, samenhangen met de diagnose die in juni 2011 zal volgen.

Ondertussen loopt het richting voorjaar en verheug ik mij op de trek met de Karavaan! De community van pioniers, een club mensen die elkaar versterkt en samen een voorbeeld wil zijn in een nieuwe samenleving waarin de ‘menselijke maat’ weer centraal staat. Waarin systemen en protocollen vooral niet voorop staan.

We zoeken altijd naar bezielde plekken om op te laden en gevoed te worden. Nu is dat bij ‘De Tussentijd’. Samen met Sandra van Kolfschoten, mijn partner in inspiratie, en de reizigers van de InspiratieKaravaan strijken we neer op het prachtige landgoed op de Utrechtse heuvelrug: ‘De Tussentijd’ www.detussentijd.nu van Debbie Molhuizen in Maarn.

Pionieren & Innoveren met Bloei

In het netwerk van bevlogen mensen worden talenten (her) ontdekt en benut . Ook oude wensen en nieuwe ideeen worden concreet gemaakt en zelfs direct verzilverd…

De InspiratieKaravaan, mijn geesteskind, in samenwerking met MeestersAdvies www.meestersadvies.nl blijkt iedere keer weer voor de deelnemers een bron te zijn van mooie ideeën, een warm nest waar nieuwe samenwerkingen ontstaan. Leren is hier niet het afwerken van een standaard programma maar is juist een spannende ontdekkingstocht, die je niet alleen hoeft af te leggen.

Ook bij de Tussentijd gebeurde het weer. Vanuit deze ontmoeting ontstond voor mij deze keer een nieuw zakelijk samenwerkingsverband. Het liep spontaan, tussen Debbie en mij in dit geval. We smeedden plannen die al spoedig leidden tot het op de kaart zetten van het gedachtengoed en leerhuis ‘de Tussentijd ‘ . Vervolgens tillen we voortvarend in tweeenhalve maand tijd het eerste ‘Tussentijd- event’ van de grond : “ Het Reizend Boek Festival” in Maarn. Met o.a. de inzet van social media werd het een druk bezochte en onvergetelijke happening en… Op 22 juni 2012 staat het tweede ‘Tussentijd –Festival’ alweer gepland. De kiem is gelegd!

http://www.bloeifactor.nl/berichten/reizendboekfestival_2011_bij_de_tussentijd_in_maarn

Deze Karavaan heeft dit jaar nog meer in beweging gezet: Zo waren daar mooie mensen om van te leren en fijn mee samen te werken, oa: Anouk Liebrand, Ellen Kuster, Brenda Vos, Lex Hupe, Marit van Gaalen, Diederik Vrijhoef, Tjeu Seeverens, Monique Bolung en natuurlijk de trouwe social- media fotograaf Rene Wouters. Ook onzichtbaar op de achtergrond was daar Onno Groen, mijn prive 😉 webdesigner. – Bijna- altijd standby. Na Tussentijdse bijeenkomsten bleven zij mijn vaste reis- gezelschap. Wij trokken verder met elkaar, en dat blijven we doen… Wie wil en iets toe te voegen heeft aan dit netwerk, mag aansluiten. Dat maakt het zo dynamisch en bijzonder.

http://www.bloeifactor.nl/berichten/de_inspiratiekaravaan_la_classe_belgie_2012

Life is what happens while you’re making other plans!

… Op 3 juni komen we samen bij de neuroloog voor de uitslag van de laatste MRI- scan van Alice in Rijnstate. Een aardige arts, die heel duidelijk is over de beelden die op zijn computer verschijnen.

Wij kijken mee. De boodschap is helder: “Op grond van deze scan ga ik uit van MS”… Boink!!!!

We voelen het direct: Dit is het begin van een nieuwe fase in ons leven. Ongelovig, toch wel verslagen en verdoofd lopen we door naar de balie om een afspraak in te plannen met de ‘ MS- verpleegkundige’ (bestaat die ook al?) en vervolgens door naar de bloed – afname…

Het medische circus lijkt begonnen… Tranen rollen over mijn wangen; Ik bel mijn beste vriendin, Jes. Totaal verbijsterd. Door haar relaxte vragende houding voel ik mij weer rustig worden. Blij met haar als soulmate!

Regie

“Regie nemen, eigenaarschap en kracht “…het zijn zo’n beetje de fundamenten onder mijn werk, onze manier van in het leven staan en ook de pijlers waarop onze relatie gebouwd is. En ineens: Begint alles in die eerste weken te wankelen. En nu, wat is het perspectief, hoe ziet de toekomst eruit? Wat is MS eigenlijk en in welke verschijningsvormen doet dit spook zich voor?

Eén geluk: Het is juni en er ligt een periode van rust voor ons in het verschiet. Die hebben we nodig: Rust, stilstaan, de balans opmaken…

Deze zomer belanden we via een prachtige tocht vanuit Rome in de Marche, een onwaarschijnlijk mooi gebied in Italie, onder Umbrie. We worden verwend in Gustissimo (www.gustissimo.nl) Op deze plek vind je het authentieke Italie, de rust, vrijheid en cultuur om op adem te komen. We hadden mooie gesprekken met bijzondere mensen, er is heerlijk gegeten, ontspannen en we keken naar HET Leven, ONS leven.

Wanneer de MS weer opvlamt dan zullen we kijken op dat moment hoe we ons er toe verhouden. Dat gaan we verheffen tot een kracht.

We vliegen met minimaal één zekerheid terug naar huis: Die regie over het eigen geluk en leven willen we vasthouden; we laten ons niet klein krijgen met af en toe een dip. Die mag er ook zijn.

Omgaan met onzekerheid en leren genieten in het NU, het is voor mij de manier waarop ik in het leven en werk wil staan. Ik ben onderweg!

We beginnen pas

(De Dijk)

Alles komt terecht


We zijn er nog niet 


Maar we zijn onderweg


Alles komt terecht


We beginnen pas


We beginnen nu pas echt

http://www.rapidlyrics.com/song/De-Dijk-We-beginnen-pas-lyrics-137373/

15 gedachten over “Harriët Kollen”

  1. Goed van je Harriët dat je ook zoiets persoonlijks wilt delen. Hoort bij echte vriendschap hè!
    En dank voor je telefoontje vorige week …. 🙂
    Ik lees nu een artikel over iemand die heeft ontdekt dat je het beste met ziekte en andere emotionele gebeurtenissen kunt omgaan, als je ze deelt met anderen. Nou hoef ik dat niet direct van een wetenschapper te horen maar het bevestigt wel een mooie levenswaarheid. Hou het niet binnen, deel het!
    http://nl.odemagazine.com/doc/0143/De_ontdekking_van_de_woordenschat/

  2. Avatar foto
    Ronald Heidanus

    Wow, heftig..en ook weer niet, juist krachtig, zoals ik je heb mogen leren kennen! Een hele dikke #gogirl, bloei!

  3. Lieve Har, Bloei, Harriebarrie, Maatje,

    Het is een eer met jou samen te werken! Dank je wel voor al jouw inspiratie, steun, feedback, luisterend oor en jouw zijn.

    Ik ben blij jou en Alice ontmoet te hebben in dit bijzondere jaar.

  4. Mooi Harriët “Wanneer de MS weer opvlamt dan zullen we kijken op dat moment hoe we ons er toe verhouden. Dat  gaan we verheffen tot een kracht.”

    Verheffen tot kracht. Omdenken. Mooi.

    Henk

  5. Een mooi maar heftig jaar tegelijk. Mooi om te zien hoe je dit weet te pakken in woorden, beelden en muziek. Wens jullie een heel goed en gelukkig 2012!

  6. Wat ben ik blij dat ik jou via twitter in het vizier heb gekregen. Nu regelmatig irl te ontmoeten, ervaringen te delen, foto’s te maken enz.. Blijven we nog heel lang doen, toch….. ?
    Een heel voorspoedig 2012 gewenst!

  7. Tjezus! Buuf en buufs. Soms denk ik: ik wou dat ik geen nieuwe mensen dankzij Twitter leerde kennen. Want nu zijn er nog meer mensen met wie ik iets heb, klein of groot, om wie ik dus geef en met wie er ‘zomaar wat kan zijn’. Dat ‘zomaar’ is voor jullie inmiddels oud nieuws. Ik kan me voorstellen: nog héél nieuw, iedere dag weer. Als een ‘vervelend klein kaboutertje’ steeds weer op de achtergrond. Wou dat ik een toverstafje had die dat kaboutertje de nek om kon draaien.
    Alle goeds voor 2012,
    Nynke

  8. Har! Wat mooi, sterk en kwetsbaar.
    Fijn om vanavond even met jullie te ‘neppen'(wat is dat?).
    Goede voornemens in praktijk.

    Grote knuf
    Caroline

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven