Isabel Mosk

Isabel Mosk, @isabelmosk

Als ik aan 2011 denk, dan denk ik aan het jaar dat ik 30 geworden ben. 30 is een leeftijd dat vroeger zo oud klonk en nu je zelf deze leeftijd bereikt hebt nog zo jong vindt.

30 is ook een leeftijd waarbij je terug gaat kijken naar wat je tot op heden allemaal hebt gedaan en wat er nog op je ‘bucketlist’ staat. En voor mij als een dromer, die haar dromen graag uit laat komen, is 30 de leeftijd waarop je dit allemaal weer even op een rijtje zet. In 2012 heb ik drie mooie opvallende momenten meegemaakt. Dagelijks maak ik mooie momenten mee, maar deze 3 blijven mij het meest bij.

Het eerste moment is dat ik op de fiets via de telefoon te horen kreeg dat ik tante zou worden. Van blijdschap en enthousiasme liepen de tranen over mijn wangen. Ik had mijn broer nog nooit zo trots en blij horen praten.

Het tweede moment is mijn reis naar Suriname. Als wereldreiziger staat reizen hoog op mijn ‘bucketlist’. Elk jaar ga ik graag een maand ver weg naar een mooie bestemming. Bij elke reis realiseer ik mij weer hoe bijzonder het is om te kunnen reizen en met andere culturen in aanraking te komen. Suriname is een uniek land, wat op het gebied van toerisme nog puur is. Mensen die in hutjes wonen, het wassen in de rivier, schildpadden van 1.80m die eieren leggen, het Amazone gebied, de lokale bevolking die Nederlands met je spreekt en de geschiedenis van dit land. Een reis heel anders dan anderen, omdat alles zo puur natuur is. Dit had ik nog nooit meegemaakt.

Het derde moment is er een op zakelijk gebied. In 2011 ben ik gevraagd om Think! Social Media Amsterdam op te zetten en te runnen. Een droom die uitkomt en tevens op mijn ‘bucketlist’ staat. Van jongs af aan was ik altijd al aan het onderhandelen en ondernemen op de markt. Nu mag ik per 1 februari aan de slag met deze mooie uitdaging. Het geeft een gevoel van vrijheid dat niet te beschrijven is. Ik heb hier super veel zin in. Het bijzondere is dat dit vier jaar geleden tijdens mijn wereldreis in India is voorspeld.

2011 was een mooi en rustig jaar, bedankt lieve Pim, familie, vrienden, kennissen en tweeps.