Jan Chr. Vaessen, predikant
Mijn moment in 2011: een bijzondere dag in Gasselte
Locatie : Het Witte Kerkje in Gasselte
Tijd: een gewone dag in de week in juni
Gelegenheid: Dag van de retoriek
Thema: de omwenteling van macht naar liefde
Aanwezigen: cursisten retoriek en belangstellenden
Er is iets gaande in de samenleving waarvan we soms een vaag gevoel hebben, soms is het concrete werkelijkheid, soms zitten we er ergens tussenin. Het lijkt wel of het individu hoogtij viert op het moment en allerlei rationele en machtssystemen zijn daarop gebouwd. Tegelijkertijd zijn er heel veel van dat soort systemen aan het instorten en horen we weer geluiden over waarden en normen, over samen dingen doen, over de waarde van relaties als basis van onze cultuur, over positief denken, warmte en liefde waarmee die systemen op een nieuwe manier gefundeerd en gevuld gaan worden. Aarzelend vaak, schoorvoetend, maar toch is er een beweging merkbaar die de goede kant op gaat.
Ik vond het heerlijk om met zo’n zestig mensen (voor een groot deel deelnemers aan één van mijn cursussen retoriek) in ons warme witte kerkje in Gasselte daarover van gedachten te wisselen. Tien enthousiaste jonge mensen – ’s middags vijf en ’s avonds vijf – vertelden hun verhaal over hoe zij in deze tussentijd van de oude naar een nieuwe cultuur handen en voeten proberen te geven aan hun idealen. Hartverwarmende verhalen, over lichtpuntjes, over zelfonderzoek, bewustwording en verandering, over wachten en geduld, over vertrouwen, overgave en onzelfzuchtigheid, over schoonheid en compassie. Ik heb deze verhalen ervaren als een soort van basis voor een nieuwe samenleving, waarvan sprankjes ook al echt doorwerken in de alledaagse realiteit. Onze sprekers – en met hen veel jonge mensen tegenwoordig – zijn enthousiast en nuchter tegelijk. Ze leven en werken midden in de harde werkelijkheid van macht en geld en toch gáán ze voor hun idealen die een heel andere kant op wijzen. Dat is lang niet altijd gemakkelijk en daar doen ze ook niet zweverig of overdreven idealistisch over. Juist daardoor krijgen de verhalen die het hart verwarmen zo’n enorme zeggingskracht en stimuleren ze tot anders denken en vooral ook doen. Door hun bijzondere oprechtheid spreken ze in hun gewone dagelijkse bezigheden steeds meer mensen aan en brengen een nieuw soort energie op gang, die goed voelt, lang na zindert en daardoor ook echte verandering mogelijk maakt.
Ook al hadden onze tien sprekers – en met hen de meesten van de aanwezigen – weinig of niets met de kerk als instituut, wat ze te zeggen hadden sloot meestal wonderwel aan bij wat ik zelf vaak als idealen vanuit de Bijbel in mijn preken verwoord. Iedereen was ook blij met de sfeer in en rond de kerk – dit is toch wel een bijzondere plek, wat is het hier goed toeven. Volgend jaar weer? Ik ben in ieder geval blij met mijn moment van 2011: deze bijzondere dag van ontmoeting, wederzijdse stimulering en het ervaren van een warme verbondenheid. Op de één of andere manier kwam op deze dag alles wat mij dierbaar is samen. Een bijzondere dag en ja volgend jaar weer: 22 mei 2012.
Lieve Jan,
Het was inderdaad een prachtige dag!
Ik zag je zo genieten van al die mensen die van jouw de kneepjes vd retoriek hebben geleerd.
De preek van de leek…..
Wat een levensverhalen en stuk voor stuk goed qua opbouw.
Dank je wel dat ik ook van je heb mogen leren.
En daardoor mijzelf ook weer een stukje beter heb leren kennen.
‘ een mens is de optelsom van al zijn fouten en dat wat hij er van geleerd heeft…’ weet je nog!
Inspirerende groet,
Harriët
De dag van de retoriek was een van de hoogtepunten van afgelopen jaar. Heerlijk om een dag met zulke mooie mensen & verhalen door te brengen. En enorm spannend om in jouw lieflijke witte kerkje in Gasselte mijn verhaal te mogen houden. Dit jaar ben ik zeker weer van de partij! :o)