Maritza Fellinger

Al jaren roep ik dat ik graag weer wil leren. Natuurlijk leer je elke dag, zeker in mijn vak als trainer en coach. Maar nee ik bedoel echt weer een vak leren. Je hersenen pijnigen en in een groep, een klasje, boeken en een docent. Alleen en met elkaar leren. Mijn hoogste opleiding is Maatschappelijk Werk en na mijn opleiding heb ik gewerkt aan de sociale kant. Al vrij snel was ik erop uitgekeken, veel te soft. Ik wilde ik toch liever de commerciële kant op. Dat heb ik geweten. Amerikaanse verkooptrainingen, eigen groothandel, salesmanager, salestrainingen, van alles heb ik gedaan.

De laatste tien jaar werk ik weer voor mijzelf en merk ik dat mijn interesses steeds meer zijn verschoven naar wat de ander bezig houdt, hoe je mensen kunt laten leren en hoe organisaties in elkaar zitten. Terug naar de softere kant, maar dan wel met daadkracht en resultaatgericht. Mijn ultieme wens is om anderen te helpen om meer uit zichzelf te halen en met plezier het werk te doen wat het beste bij hen past.

Met mijn coachwerk kom ik aardig in de buurt. Ik loop wel steeds tegen het feit aan dat het individu deel uitmaakt van een groter geheel. In organisaties waar ik kom is meer aan de hand dan alleen die ene persoon die op dat moment even niet lekker in haar vel zit. Zij is slechts één radartje in het geheel. En dat geheel in beweging krijgen, dát is nu precies waar ik mijzelf in wil ontwikkelen. Meer wetenschappelijke onderbouwing van dat waar ik mij al jaren in begeef.

Deze zomer ben ik gericht gaan zoeken naar een opleiding die bij mijn behoefte past. Psychologie, bedrijfskunde, coaching, steeds was het net niet dat wat ik zocht. Tot mijn oog viel op een vrij nieuwe opleiding; Master Organisatie Coach. De organisatiecoach sluit zich aan bij organisatieverandering. Zij faciliteert in dit proces op een coachende en ook pragmatische, procesgerichte manier. Veel verander strategieën mislukken in organisaties. Vaak omdat de impact veel groter is dan top down een nieuwe strategie uitrollen. Als organisatiecoach mag ik mij daarmee bezighouden. Het coachen van zowel het individu als het collectief op een pragmatische manier, met alle betrokkenen binnen de organisatie. Helpen een organisatie lerend te maken.

Dit voelde meteen goed en de keuze was snel gemaakt. September dit jaar ben ik begonnen..

Mijn moment van 2016 is 22 september, Ik zit in de klas met mijn medestudenten, allemaal werkzaam in een andere organisatie met eigen uitdagingen. We hebben een discussie over het vakgebied en iedereen heeft zo zijn eigen insteek en “model of the world” Hier in dit vakgebied hoor ik thuis. Puzzelstukjes vallen op zijn plek. Het is voelt echt als het cliché “thuiskomen” Het is niet makkelijk en dat is een understatement. Het is zwaar om naast mijn huidige klussen te doen. Financieel is het op de korte termijn niet slim want ik werk veel minder. Maar wat word ik hier gelukkig van…..

Ik ben Maritza Fellinger. Ik woon samen met man, hond en kat op een woonark in Wilnis

Ik zorg ervoor dat mensen met plezier naar hun werk gaan.

Ik ben namelijk organisatiecoach (i.o.). Ik coach medewerkers van organisaties op een daadkrachtige manier. Iedereen wordt uitgedaagd mee te leren. Men kan op eigen kracht verder en zal zich blijvend ontwikkelen.

Wat zou jij willen leren?