Richard van den Boogaard

2012 was een jaar waarin ik zakelijk gezien opnieuw een belangrijke stap heb gemaakt. Een paar jaar daarvoor maakte ik al de overstap van loondienst naar het zelfstandig ondernemerschap. In eerste instantie als adviseur videomarketing, totdat het oude verlangen om zelf te creëren steeds sterker werd. Ik besloot te luisteren naar mijn gevoel en maakte een 180 graden draai: van advies naar creatie. Van videomarketing naar videoproductie. Aan het Cameracollege volgde ik een opleiding tot cameraman. Dat voelde goed, ik was in mijn element. Met vertrouwen investeerde ik cold turkey mijn spaarcenten in DSLR camera’s, lenzen en aanverwante apparatuur. Een beslissing die goed uitpakte, want nadat ik mijn eerste filmpje over Kerst in Londen (https://vimeo.com/9839491) maakte, begonnen de opdrachten binnen te druppelen. Het maken van videoproducties, het creëren, het gewone bijzonder maken, heeft me een gelukkiger mens gemaakt.

Zakelijk gezien voelde begin 2012 als een nieuw kruispunt. Aan het begin van het jaar was het rustig met de opdrachten. Nadat Canon in november 2011 de C300 had aangekondigd, stond ik voor de keuze om wel/niet te investeren in dit gereedschap. Geen goedkope camera, dus daar denk je wel even over na. Na veel wikken en wegen besloot ik om de stap te wagen. En zie daar, de opdrachten begonnen opnieuw binnen te stromen. Dat heeft me geleerd dat je met vertrouwen naar de toekomst moet blijven kijken. Je creëert je eigen waarheid.

Op persoonlijk vlak ben ik zeer benieuwd wat 2013 gaan brengen. Ik heb namelijk iets met het getal 13. ’s Ochtends als ik wakker word, geeft de wekker na de eerste snooze vaak 7:13 aan. Kijk ik op de magnetron hoe lang het nog duurt voordat het brood is ontdooid of de melk is verwarmd, is dat steevast nog 13 seconden. Op de loopband in de fitness is of de TomTom in de auto is het al niet anders: altijd ergens wel een 13 op het display. Op het lachwekkende af. En komend jaar geeft ook de computerdatum een dagelijkse verwijzing naar het traditionele ongeluksgetal. Het tegenstrijdige is dat ik namelijk helemaal niet ongelukkig ben. Integendeel. Ik troost me dan ook met de gedachte dat je in de jaren zeventig een hele succesvolle serie platenalbums had met de illusture titel ‘Alle 13 goed’. Kom maar op, ik ben er klaar voor.