Ik dacht dit jaar af en toe aan mijn moment. Is dit Mijn Moment van 2013? Of komt het nog? Je hoopt op een mooi moment. Betekenisvol. Aan het einde van een jaar wil je een balans opmaken. Ik denk na over wat dit jaar mij bracht, waar ik vorig jaar was en waar nu gekomen. Zo willekeurig als een datumgrens eigenlijk is, zo hard is deze ook. Ik wil geen balans, niet nu.
Zoals je niet een beetje kanker kan hebben en niet een beetje zwanger bent… zo ben ik niet een beetje depressief. Die videoclip ‘Happy’ van Pharrell Williams gaat 24 uur door. Net zo aanwezig is ziek zijn. Soms is het als een mantra op de achtergrond aanwezig, soms knalt het op vol volume uit de boxen.
Ik vecht. Mijn hoofd draait overuren. Heeft daarom veel rust nodig, langzaam herstel. Zorgen dat alle omstandigheden gunstig zijn: een fit lijf, nachtrust en gezonde voeding.
Dit jaar overkomt me, terwijl ik zo graag vat wil houden op zaken, juist nu sturing wil geven aan mijn leven. Een nieuwe koers wil uitzetten. Een depressie en daarbij een te trage schildklier hebben grote invloed op mijn concentratie en stemming, dwingen mij pas op de plaats te maken. Te verwerken wat er was of in te kleuren wat nog niet zichtbaar is in mij. En ondertussen hoofd en hart en handen de ruimte geven.
Een jaar bestaat uiteraard wel uit momenten. Ik wil stilstaan bij wat er ís. Niet bij had ik maar… of kón of zóu ik maar. Wat wás er dit jaar?
Naast alle twijfel was er dit jaar ook iets heel erg duidelijk. Iemand die ik al jaren ken, bekeek ik opeens met andere ogen. Hij zegt dat hij mij veroverd heeft (is ook zo), maar daarnaast zijn wij ook onbedoeld gekoppeld. Wij wandelen veel met elkaar en op een van die tochten raken wij in het Belgisch Park in Den Haag in gesprek met een dame. Tussen verhalen over de buurt, Den Haag, meeuwen en de oorlog door, meldt zij dat ze na familiebezoek haar kinderen altijd op het hart drukt van elkaar te blijven houden. Het is duidelijk dat ze denkt dat wij twee bij elkaar horen.
Zij gaat op weg naar de winkel en wanneer wij haar even later nog een keer passeren, zwaait ze met haar bos zonnebloemen naar ons. Van de andere kant van de straat roept zij het ons luid nog keer toe …. “Wel van elkaar blijven houden!”
Dat dus.
Mijn moment van 2013.
Foto: Maurits Burgers
Ik ben Sytske Roskam (@CultureS). Ik ben eindredacteur, blogger en maak daarnaast dagelijks een #moitoday, te vinden op Instagram en Twitter. sytskeroskam.wordpress.com
Mooi stel!
*glimlacht*
De freule van het Belgisch Park zullen we nooit vergeten. Was ze eigenlijk wel echt?
Toch een zonnebloem-gouden randje voor jou aan een tamelijk grauw jaar. Mooi!
Leuk bericht Sytske.
Mooie schatten!! Mooi moment van jouw jaar liefje>ik ben trots op je :-*
Wandelen en van elkaar wandelen, mooi! (Geniet altijd van je wandel-instagrams, ik dacht al ‘die wandelt vast veel’ :-))
Uiteindelijk zal iedereen de vraag aan zich zelf stellen: Ben ik gelukkig? En die zal individueel anders ingevuld worden; de een word gelukkiger van een nieuwe auto de ander van lieve en goede vrienden om zich heen en de volgende vind de liefde van zijn of haar leven. Het leven heeft rare momenten. Met diepe dalen en topmomenten, wij moeten de juiste keuzes maken. Veel geluk toegewenst en maak de juiste keuzes op bases van geluk en niet altijd van logica
Klein traantje hier. Mooi lieve Syts. Zolang jij de waarde van de liefde kan zien is dat een mooi begin om weer op te bouwen. xxB
Mooi Verhaal , al was al heel lang van te voren te zien dat het ooit die richting op zou gaan . de begroetingen tussen jullie waren anders.