15 jaar als freelance-fotograaf ‘met oogkleppen op’ keihard aan de weg getimmerd, vervolgens 9 jaar bij ANP onder meer de fotoredactie aangestuurd en sinds 2010 voor zichzelf begonnen met de grote switch van fotograaf naar DSLR-videograaf.
80 procent van de werkzaamheden is nu al video, 10 procent fotografie en 10 procent overig werk.
Tjapko de Heus nam in 2010 contact met me op om een keer koffie te doen, ergens. Hij woont in Pijnacker, ik woonde in Arnhem, dus werd het ’t terras van Stairway to Heaven in Utrecht. We raakten niet uitgepraat over fotografie, over zijn tijd bij het ANP en over mijn ervaring met video.
Liefde voor beeld en beeldverhalen, dat zit bij de nieuwe generatie beeldmakers wel goed. En toch is Tjapko een van de weinigen die niet alleen video en fotografie goed weet te combineren, dat kunnen er inmiddels meer, de echte toegevoegde waarde zit in mee kunnen denken in het verhaal en de mogelijkheden om dat verhaal in beeld te vangen, en de capaciteit om gemeend geïnteresseerd te interviewen… waarbij de hoofdpersoon lijkt te vergeten dat er een camera aan staat.
Daar zit mijn kracht, en dat talent herken ik ook bij Tjapko. Altijd op zoek naar de kern van de boodschap, dan het verhaal goed weten te verbeelden, met grote kennis van de beeldkwaliteiten van camera en lenzen, en als een van de belangrijkste onderdelen: met het meest optimale geluid.
Tjapko is met Sebastiaan ter Burg en Alain Baars een vakman aan wie ik blind combinatie-opdrachten kan doorgeven.
Ik hoop in 2013 de kans te krijgen meer met hem samen te werken.
