Elja Daae, @elja1op1, frankwatching, #blogpraat
Mijn moment 2011
Hoe leuk mijn zakelijke leven ook is (zie onder), privémomenten waren toch nét iets belangrijker. Zoals de geboorte van mijn derde zoontje, Jamie, in juli dit jaar. Ter wereld gekomen op geheel Hollandse wijze, maar dus wel als Amerikaantje. En mijn oudste zoon Joshua ging naar Kindergarten. Jeetje. Ik vond het veel heftiger dan ik had verwacht. En hun broertje Tamás (3) in luier en hemd keihard ‘Jingle Bells’ zingend, dat was ook een hoogtepunt. #videomomentje
Ik ben toch, kortom, denk ik, vóór alles, in 2011 een trotse en dankbare moeder geweest. En een die heel happy is met de vader van die kinderen 😉
Er waren ook veel, honderden, misschien wel duizenden, momenten waarop ik gewoon intens genoten heb van de mensen om me heen. Hier in de VS, op vakantie in Nederland, in Italië bij vrienden Cas & Anne die daar saffraanboeren werden (!).
Dan zakelijk… 2011 was eigenlijk het eerste jaar in mijn carrière dat ik het hele jaar iedere dag bezig was met mijn passies. Bloggen. Business development. Community. En meestal was dat voor Frankwatching. I live & breathe Frankwatching, kun je wel zeggen. En het was iedere dag weer genieten. Dat ik met een prachtige groep gelijkgestemden mag werken. En mag zijn wie ik ben. En dat dat dan precies is wat er nodig is. Wauw…
2011 bestond voor mij ook uit een reeks van momenten die leidde tot een nieuw inzicht. Vanaf de SOBcon-conferentie (aanrader!) in Chicago realiseerde ik me steeds meer wat ik wil, en wat me dwarszit in mijn bestaan als ZZP-er. Ik kan er namelijk niet goed mijn draai in vinden.
Conclusie: ik wil niet Elja Daae het Merk zijn. Een 1-vrouwsbedrijf zijn. Kleine stap voor de mensheid, MEGA-inzicht voor mij! Ik wil bijdragen, werken met teams, onderdeel-zijn-van. Bouwen. Tot bloei brengen.
Tsja. Dus eigenlijk moet HET zakelijke moment van 2011 nog komen, als het ware. In 2012.
En toen, toen had ik in de laatste maand van het jaar opeens met wat gezondheidsissues te kampen. Dat was heel raar. Opeens je eigen sterfelijkheid ervaren (zo’n vaart liep het gelukkig niet! Maar toch). En het onderstreept dat geluk, familie, gezondheid, vrienden zo belangrijk zijn. Cliché, he? Maar oh, zo waar.
Rest mij jou, lezer, en jou, Henk-Jan, ook een jaar vol passie te wensen in jullie zakelijke leven. En een hele hoop fijne privémomenten, in goede gezondheid met geliefden!
mooie foto! het zet je met beide benen op de grond, dat ervaren van sterfelijkheid. (die van jezelf of/en van de ander.) …
Ja he? Het leven geeft je even een waarschuwing: start smelling the roses. 🙂
Foto en woorden die raken . . .
Prachtige foto en een kernachtige samenvatting van een jaar met hoogte- en dieptepunten, afgerond met een wijs inzicht in zowel privé als zakelijk vlak. Dat 2012 je maar mag brengen waar je naar op zoek gaat.
Wat een bijzondere inzichten kun je in een jaar toch opdoen. Steeds als je denkt ‘nu weet ik het wel’ is er toch iets nieuws te leren in dit leven. Harde lessen. En mooie lessen. Dat 2012 je alles moge brengen wat je nodig hebt!
Ik zie, lees en ‘ken’ jou als een mooie, hartelijke vrouw. Met het hart op de goede plaats. Een globetrotter die ik waardeer. Mijn schroom en vraag om een keer mee te mogen doen met #blogpraat is door jou uitnodigend opgepakt. Is toch een beetje mijn moment van 2011. De entree in sociale media. Een beetje ons moment.
Dank.
Wat mooi Elja. Foto, vehaal, inzicht en mens. Prachtig.
Een heel mooi 2012 gewenst.
Mooi om jouw verhaal van 2011 zo te lezen Elja. Je hebt ons in 2011 veel inzichtmomenten via #blogpraat gegeven. Nog bedankt daarvoor. Ik wens jou en je familie een heerlijk 2012 toe.
Mooi om te lezen dat hoe leuk het zakelijk allemaal ook kan zijn, prive-momenten toch meer kleur aan je jaar geven… blij je hier te leren kennen, wordt vervolgd op twitter!
Jouw “moment ademt Elja”.
fijn dat je mag en kunt zijn wat er nodig is!
2012 wordt een mooi jaar!
Hartelijke groet, John
ha elja,
wat een gave foto!!!
en een vreeselijk oprecht verhaal!
fijne jaarwisseling
Wat een warm verhaal Elja. Fijn om te lezen, fijn om al zo’n lange tijd met je samen te werken en lief & leed te delen. Gelukkig waren uiteindelijk vooral mooie dingen, laten we hopen dat 2012 er nog een heleboel aan toe gaat voegen!