Frans Miggelbrink

Het is meer dan een foto. Dit is een mega Megaselfie met mijn kippenvel. Zes mannen en een vrouw met alderbastend vol schik. Duimen omhoog en uitgelaten. Ze hebben het geflikt. Op de achtergrond mensen die ook allemaal het grootste plezier van de wereld hebben en daar sta ik ergens tussen.

Dit is de moeder van alle feestfoto’s. Ik schat dat er veertigduizend mannen en vrouwen achter het mooie stel staan. Allemaal uitgelaten en allemaal met de handen dansend boven het hoofd. Samen hebben ze dit geweldige feest gemaakt.

We staan op het hoofdpodium van de Zwarte Cross 2014 en kijken naar het publiek en de Jovinks kijken uitgelaten naar de camera. De zwarte cross. De mooiste kermis van de hele wereld en de Achterhoek kan zich geen beter visitekaartje wensen.

Alle kranten van Nederland koppen op de maandag erna de zwarte cross de hemel in:”Kleurrijk festival is alle vooroordelen inmiddels voorbij” (AD). “Wondere wereld van muziek, theater en bier”. (Leeuwarder Courant). “Achterhoeks visitekaartje”. (Tubantia). “Zwarte cross even roze cross”. (NRC). Alles waar de Achterhoek trots op is was er. Andere festivals worden op de cross meetlat gelegd:”Parade, de Zwarte Cross voor yuppen” (AD). Jan Smeets, papa van Pinkpop werd er rond geleid en: “De bek viel um uut de hengsels”.

Had dit achttien jaar geleden ergens in Nederland op een biljart in een achteraf zaaltje verteld aan de Jovinks vlak voor een optreden. Had ze gezegd dat er een dag zou komen dat ze zouden optreden op het grootste driedaagse motorfestival van de wereld. Niet ergens achteraf maar ‘Mainstage’. DE topact van dat festival. Dat alle bezoekers massaal voor het hoofdpodium zouden samenstromen en luidkeels alle Jovink nummers mee zouden blèren. Dat tante Rikie een van de beroemdste vrouwen van Nederland zou zijn en met afgunst werd bekeken door alle gooische lellebellen. Dat er op het eind van dat optreden over achttien jaar een onmundig vuurwerk zou losbarsten als eerbetoon. Als eresaluut voor hun, de Jovinks. En was geëindigd met de opmerking dat ze niet alleen het slotakkoord zouden zijn van dat festival. Maar dat het hun eigen festival zou zijn in hun eigen Achterhoek. Zelf bedacht, gemaakt, ontworpen en succesvol gemaakt met bijna tweehonderd duizend bezoekers. Dat imponerende festival der festivals waar elk festival ter wereld alleen maar jaloers naar kan kijken. Had dat de Jovinks achttien jaar geleden verteld en ze zouden gezegd hebben: “Das een mooi plan. Dat doen we. Mooi man. He’j nog een plan”.

Bij de Jovinks kan alles. Dit jaar ter ere van het Achterhoeks dialect:”Tante Rikie’s onmundig mooie verhalen boek” en daarin staat een verhaal van onze klaas Jan Huntelaar. Zelf geschreven, wat de Hunter bijna vergeten was want hij moest een potje voetballen in Brazilië. Dus op zijn hotelkamer tijdens de WK heeft onze held Klaas-jan zijn verhaal geschreven en dat heet:”Dreumen is ’t begin”. Dromen vanonder zijn voetbaldekbedje om ooit die beslissende goal te scoren in het Nederlands elftal. “Zorg da-j ow niet loat afleiden en jaag ow dreumen noa!” want daar begint elk verhaal van elke mega selfie. Je had er bij moeten zijn afgelopen zomer.

Frans Miggelbrink reist door Nederland als presentator, dagvoorzitter en columnist. Werkt mee aan de Zwarte Cross en is daar trots op.
Miggelbrink.nl