Er staan vijfenzestigduizend mannen en vrouwen bij elkaar met allemaal kippenvel op de armen en ze maken een vuist door gewoon niets te zeggen en door stil te zijn. Glanzende ogen bij velen en bij sommigen biggelt een traan triomfantelijk over de wang. Geen kolkende mensenzee dat heen en weer deint voor een podium. Iedereen staat stil en is stil. […]
Het is zondagmorgen half tien. De Zwarte Cross wordt wakker. Nog effe en we gaan een traan wegpinken. In de verte schuifelt een touringcar over het festivalterrein. In die touringcar allemaal hele grote ogen die met open mond de hele Cross kermis aan zich voorbij ziet trekken. Een touringcar onderweg naar de megatent. Hierin zitten de hoofdrolspelers voor het optreden
Elke zaterdagmiddag haal ik mijn racefietsje van de vliering om de rest van de middag op een zeemleren kruis te stoempen door de dreven van de Achterhoek. Snelle Jelle in de kontzak. Bidon vol roosvicee en gaan. “Een blokkie om” van vijftig kilometer en daarna drinken we een glas bier op deze wekelijkse wereldprestatie. Geen peloton van twintig buikjes. Maar
Het is de Algarve. Portugal. Beach Bar Kalu. Een plek die veel Nederlanders zullen kennen en zo niet. Vette pech. De plek wordt al genoeg bezocht. Daar staan we weer voor de groepsfoto: Vijf jaar later met ongeveer tachtig mannen en vrouwen van overal vandaan vieren we dat we hier vijf jaar geleden ook waren om Ton en Kitty te
Het is meer dan een foto. Dit is een mega Megaselfie met mijn kippenvel. Zes mannen en een vrouw met alderbastend vol schik. Duimen omhoog en uitgelaten. Ze hebben het geflikt. Op de achtergrond mensen die ook allemaal het grootste plezier van de wereld hebben en daar sta ik ergens tussen. Dit is de moeder van alle feestfoto’s. Ik schat
Op zoek naar mijn ene moment zwerf ik door de herinnering van al die persoonlijke momenten op zoek naar dat ene beeld waarin het jaar samenkomt, dat ene moment waar alles op zijn plek valt of alles in gruzelstukken uit elkaar spat. Tussen al die momenten van verdriet en geluk en momenten van twijfel en vrees kom ik terecht bij
#mijnmoment van het jaar. Dit jaar is het voor mij #mijnmomenten. Soms heb je een langere tijd dat het in je achterhoofd knaagt. Het leven waar je in zit is niet meer de jouwe. Het houdt je bezig en je wilt er niet aan maar uiteindelijk moet je anders beslissen. Daar word je verdrietig van. De barricaden worden betrokken en
Frans Miggelbrink, dagvoorzitter, komiek, columnist Het is een mooi jaar geweest dat 2011. Waarbij vooral dit jaar het plezier in het werk de mooiste herinneringen heeft opgeleverd. Hoogtepunt was dit jaar voor mij in een nek aan nek race met zeker een viertal andere momenten het spelen van de Achterhoekse Lingo op de Zwarte Cross. Een dampende tribune met vijfhonderd
Frans Miggelbrink, komiek en dergelijke 2010. In alle opzichten een bijzonder jaar dat 2010. Beetje een rollercoaster jaar. En het moment van het jaar is zonder een moment van twijfel dat ene telefoontje geweest. Dat telefoontje dat maar niet kwam en daardoor verwacht werd als een heel negatief telefoontje maar wat totaal anders uitpakte en een champagne telefoontje bleek met
