Als je onder de billen van een olifant zit heb je niet eens door dat je daar zit. Ik merkte het in ieder geval pas toen ik er onderuit was. Dat zegt natuurlijk alles over mij, want het is niet alsof het een klein beest is. Je ziet hem uit de verte goed aankomen. De mensen om mij heen zagen hem in ieder geval wel.
Maar blijkbaar nam de olifant de tijd om te gaan zitten terwijl ik een andere kant op keek. Ik was afgeleid door datgene wat het leven het leven maakt. Dat vroeg zoveel aandacht dat hoewel ik voelde dat hij ging zitten, ik dat door de waan van de dag gewoon liet gebeuren. En er was nogal veel waan van de dag dit jaar. Dingen die door onverwachte omstandigheden steeds anders liepen dan voorzien, familie waar veel aandacht naar toe ging, werk dat nogal druk was. Om over alle Corona-perikelen nog maar niet te spreken. Zo kon de olifant langzaam maar zeker steeds comfortabeler zitten. Totdat ik er alleen nog met mijn gezicht, handen en voeten onderuit kwam. Ik had alleen niet door dat ik er onder was gaan liggen.
Tot de dag dat ik tot het besef kwam dat ik het nu toch wel erg benauwd kreeg. Ik keek omhoog en zag de billen van de olifant recht boven me. Tot mijn verbazing bleek het super makkelijk om onder de olifant uit te komen. Het was een kwestie van er een speld insteken en hij vloog zo de lucht in. Opgelucht maar ook met wat blauwe plekken keek ik hem na terwijl hij omhoog vloog.
Mijn herontdekte lessen in 2021: Het leven is niet maakbaar, maar je kunt er wel het beste van maken, ambities zijn tof maar soms slim om bij te stellen, luisteren naar je hart is altijd het meest belangrijk, goede dingen gaan snel en de mensen van wie je houdt gaan voor al het andere. Allemaal clichés, maar voor mij allemaal waar.
In 2021 leerde ik dat optimisme mij het verste brengt. En dat olifanten slimme dieren zijn, maar dat je ze beter in de jungle kunt laten dan eronder te gaan liggen.
Hanneke van Stokkom, gelukkig met lief, twee kinderen, twee bonuskinderen en gezellig groeiende aanhang, is al tien jaar trotse mede-eigenaar van mijnbuurtje.nl. Samen met haar geweldige collega’s en honderden buurtverbinders werkt ze aan (nog meer) betrokken buurten in Nederland.
Fotocredits: Alinde Hendriks
Moedig, die speld pakken. Fijne optimistische tekst Hanneke. Op een prachtig 2022!
Dank je Hermannus, het vroeg inderdaad wat moed. Maar het was een goed besluit waar ik nog steeds blij mee ben. Op naar een heel fijn 2022!
Soms moet je dingen even leeg laten lopen. Prachtig geschreven Hanneke! Alle goeds (zonder olifanten) voor 2022!
Dank je Marloes. Ik heb mijn les geleerd hoor, ik laat de olifant waar hij thuis hoort 😉
Wat mooi en vol moed geschreven.
Wat een schitterende beeldspraak!!! En een felicitatie waard, zo klinkt het. 😀
Wat een mooie metafoor, die olifant! Ik hoop dat de blauwe plekken langzaamaan weggetrokken zijn!
Nog daargelaten dat het onder de kont van een olifant ook heel behaaglijk, beschermd en gekaderd kan zijn. Des te knapper en dapperder wanneer je er onderuit kruipt.