Zondagochtend, februari, kwart over acht. Ik rijd over een lege A1 naar Haarlem. Iedereen ligt nog in bed, het is koud. Ineens zoeft er van rechts een snelle Audi TT voorbij. Hij snijdt me bijna af, komt als een raket vanaf het tankstation de oprit af. Effe laten zien hoe hard hij kan. Lekker, dat snap ik goed. Maar belachelijk ook, even heel scherp inhalen op een bijna lege A1. En ineens valt het kwartje. Mijn moment van het jaar 2018.
‘Ik lijk wel gek’, schiet het door me heen. ‘Dat doe ik ook’. Racen op een spreekwoordelijke A1 terwijl het niet nodig is. De weg is leeg en breed genoeg om te rijden in je eigen vlotte tempo. En ineens weet ik dat wil ik stoppen met de ratrace. Met de achtbaan die een-eigen-bedrijf-met-personeel heet. Als zzp-er kan ik de kost goed verdienen. Wat ben ik gek. Alleen maar werken voor de slavendrijver in mij die ambitie heet. Te weinig ‘zelf’ overhouden, te weinig ‘gezin’ overhouden, te weinig ‘vrienden’ overhouden. Het besluit is genomen, de kogel is door de kerk.
Het sluimerde al heel lang. Ergens deed ik het niet helemaal goed. Tevreden opdrachtgevers, steeds meer. Grotere opdrachten, hogere verantwoordelijkheden, meer mensen in dienst. Meer omzet, meer winst, maar ook veel meer gedoe. Met minder voldoening, minder rust en heel weinig ‘ik’. Waar was ik mee bezig?
De conclusie was helder. Tijd om een andere weg in te slaan. Om al die interessante cursussen te gaan volgen, die op mijn wensenlijstje stonden. Om me te verdiepen in de drijfveren van mensen. In ons brein, ons gedrag en ons onderbewustzijn. Om ook af en toe adempauze te nemen. Was ik niet ooit een bedrijf begonnen om zelf aan het stuur te zitten? Die vrijheid was al lang weg. Omzetten halen, afspraken nakomen en rennen van evenement naar evenement. Zoals een vriend al eerder zei: ‘het is een schijnvrijheid’.
Inmiddels zijn we bijna twee jaar verder. Het duurde een tijdje voor alle afspraken afgehandeld waren en alle collega’s een andere baan hadden. Maar wat een vrij gevoel om weer regie te hebben over mijn eigen carrière. Om projectmatig te werken en communicatieklussen te doen waar de wereld beter, gezonder of vrolijker van wordt. Om weer zelf achter het stuur te zitten in mijn eigen tempo. Die actie van die Audi TT was misschien toch zo gek nog niet.
Susan Hofs, projectmanager, communicatiespecialist, dagvoorzitter, tekstschrijver. Ik hou er van om dingen van de grond te krijgen die er nog niet zijn. Ik wil mensen raken en in beweging zetten. Liefst voor een schone, gezonde en duurzame wereld. www.campagnefabriek.nl
Mooi beschreven moment van een moedig besluit!
Alles draait om gezondheid en geluk. Je hebt naar je innerlijk geluisterd en er naar gehandeld. Heel mooi. ?
Top besluit Susan! Gelukkig zijn in wat je doet en wie je bent is waar het om draait! Geniet!
Goed van en voor je Susan en ook belangrijk …. goed voor de wereld ❤️
Proficiat Susan! Veel geluk met je beslissing
Prachtig beschreven Suus, het was niet makkelijk, maar met al jouw openheid, moed, interesse en optimisme een gouden zet!! Ik vind het knap en ben heel trots op jou en de keuzes die je maakt ?
Wat een dapper besluit! Heel veel geluk gewenst de komende jaren.
Susa ,
Mooi gedaan, goed beschreven, en jij doet het, prachtmens ben je.
Mooi besluit van je Susan! Wens je veel tijd voor jezelf en je gezin!
Mooi Suzan! ? Je gevoel is je beste raadgever.?
Gefeliciteerd met je beslissing! Ik wens je een “rustig” 2020 toe waarbij je mag genieten van alles wat je dierbaar is.
Gelukkig!
Wow, mooi geschreven en een prachtig inzicht! Gezondheid, genieten en liefde, daar draait het om…..wens je die drie héél veel!!!