Vivienne Aerts

Ik zie mijn leven als muzikant als een zoektocht naar mezelf. Ik zing, schrijf liedjes, improviseer en werk met iPad, loops en synthesizers. Na mijn afstuderen aan Berklee in Boston, reis ik al bijna 3 jaar met mijn man Ted tussen Leiden en New York, waarbij we ons steeds verder van huis voelen. Maar wat is thuis? 

Vorig jaar, toen Ted klaar was als patissier bij Eleven Madison Park NYC – het beste restaurant van de wereld – besloten we dat het fantastisch en spannend zou zijn om samen te werken. Jazz en chocola werd ChocoJazz. Tijdens een van deze performances realiseerde ik me opeens wat we het hebben gevonden; de basis vanwaaruit we beide passies, creativiteit, complete vrijheid inzetten voor een publiek dat we doen verbazen, verrassen en verwennen.

Het evenement was afgelopen januari; tien toetjes, tien liedjes, allemaal op het thema ‘schilders’ geïnspireerd. Voor de muziek speelde ik met video samples, iPad, synth en Robin Koerts op bass. Zo hadden we een toetje van Dali: flowerless brownie, Amarena kersen gepocheerd in port en zwarte peper, met een vleugje van dennenappels. Het liedje ging over passie, met als thema de Disney film die Dali heeft gemaakt. Het toetje over Karel Appel bestond uit chocolade foam en koffie foam met gebrande hazelnoten kruimels geserveerd op een cd. Voor de muziek speelden we samen met een film opname van Appel uit 1962, waarbij we improviseerden met zijn penseel streken. 

Het toetje van Jackson Pollock – schilder uit New York, deel van het abstract expressionisme in de jaren 40/50 – was het experiment en moment van de avond. Het zou een schilderij worden. We legden 200 badkamertegels op de tafel van 3 bij 2 meter die er voor handen was en zodra Robin en ik de muziek startten, zette Ted zijn kwast erop; chocolade ganache, aardbeien peper gel, hibiscus poeder, creme au beurre met StGermain… de toetjes vlogen door de lucht en klodders landden op de tafel. Bij elke beweging maakten we een geluid, als een grote improvisatie, compleet in het nu, in het moment. Een scène uit de speelfilm over Pollock speelde op de achtergrond en de geluiden hiervan waren deel van onze muziek, de violen, de stemmen, allemaal deel van het geheel. Ons 200 man publiek stond sprakeloos rondom de tafel mee te kijken. Na 10 minuten – wat leek een eeuwigheid – was het werk klaar en kon gegeten worden. Ted liet zijn theedoek en kwast vallen. We keken naar elkaar, vervolgens naar het schilderij. 

Vanaf dit moment viel bij ons alles op zijn plaats. De energie die ik heb gestoken in Effortless Mastery, mijn opleiding jazz zang en compositie aan Berklee, Ted’s ervaring bij Eleven Madison Park en onze groeiende interesse in kunst die een steeds een groter deel wordt van ons leven. 
En, thuis is geen plek meer, maar een gevoel van totale vrijheid. Het is waar ik en mijn man communiceren op een dieper niveau, creëren in het nu, zonder restricties. Vrijheid, dat is ons thuis.

vivienneaerts.com // chocojazz.com

Vocalist en songwriter Vivienne Aerts studeerde Suma Cum Laude af aan Berklee College of Music en zong op festivals zoals het North Sea Jazz festival in NL, het Umbria Jazz festival en in clubs zoals de Blue Note Jazzclub, Smalls en Rockwood in New York. Op dit moment woont ze in New York en werkt ze aan haar nieuwe cd met pianist Kenny Werner, daarnaast werkt ze met hem bij Berklee voor het Effortless Mastery Institute en tot slot werkt ze met haar man aan ChocoJazz art performance projecten.