Het moment dat we met het vliegtuig vertrokken van Amsterdam om na iets langer dan een jaar weer terug naar NYC te gaan. Ik moest een traantje laten, het vooruitzicht van weer optreden met mijn favoriete muzikanten, weer in-person werken op Berklee, geen nachtelijke zoom sessies meer en verder met mijn nieuwe album, een project voor en door vrouwen, met […]
Oervibratie en chocola Lees verder
Dit jaar is voor iedereen wel een jaar geweest waar we het anders deden dan anders. Het jaar begon zo goed: ik ging voor mijn werk bij Berklee College of music in Boston naar de Jazz Education Conference in New Orleans, ik zong op mooie podia, ik organiseerde als onderdeel van de Fulbright Alumni Board in New York de Diplomatic
We liepen over Union Square en ik belde mijn moeder. “Hij heet Eddy en het is een rescued dog. Oh, het zou zo leuk zijn om een hondje te hebben, zo gezellig en lekker veel naar buiten.”. Mijn moeder was het er helemaal mee eens. Even op google kijken; vliegtickets voor hondjes. Toch inmiddels 5 keer per jaar zijn we
Ik zie mijn leven als muzikant als een zoektocht naar mezelf. Ik zing, schrijf liedjes, improviseer en werk met iPad, loops en synthesizers. Na mijn afstuderen aan Berklee in Boston, reis ik al bijna 3 jaar met mijn man Ted tussen Leiden en New York, waarbij we ons steeds verder van huis voelen. Maar wat is thuis? Vorig jaar, toen Ted
Toen ik ChocoTed ontmoette had ik voor ’t eerst in m’n leven geen twijfel. Hij is er. Ik ben er. Twee en een half jaar later woont hij met mij in Brooklyn, New York, hebben we een schattig huisje in Leiden dat we geweldig missen, en heeft hij vorige maand ’t meest romantische aanzoek ooit gedaan. Want het kan. Het
