Op die afdeling vol besmette coronapatienten, waar denk je dan aan? Denk je terug aan die dag tijdens de razzia dat je in de kruipruimte je panische neef tot bedaren probeerde te brengen? Krijg je flashbacks van de lijken die je in ‘53 in het water zag drijven? Of komt het beeld van jullie overleden kindje weer boven? Kort daarvoor […]
“Ontken het niet langer, loop er niet meer voor weg, maar zet die deur open. De deur naar het onbekende.” Het was het stemmetje in mijn hoofd dat van tijd tot tijd sprak. Ik was altijd heel dienstbaar geweest. Voor anderen. Als gitarist, als arrangeur, als medecomponist, als man van de techniek en als mens. Veelzijdig en buigzaam. Zonder enig
Eind mei kwam de definitieve wake-up call. Puur een gevoel. Ik deed een klus voor een grote organisatie tegen een prima uurtarief. En qua werk redelijk hip: content management. Met gemak kon ik het hele jaar afmaken en het jaar erna misschien ook nog wel. Maar ik moest mijzelf teveel compromitteren, een soort politiek bedrijven als ik wat wilde bereiken.
Recent ontving ik een compliment van iemand die ik al jaren bewonder. “Sounds very cool”. En niet alleen dat, hij had mijn blog op eigen houtje gevonden. Ik ben gevoelig voor complimenten want eigenlijk ben dat ik bang dat mensen het niet mooi vinden wat ik maak. Was dit mijn moment? De man is verantwoordelijk voor de geweldige sound van
Marco Raaphorst, muzikant, sounddesigner, blogger Via Radiolab, This American Life en Love + Radio raakte ik helemaal verknocht aan mooie verhalen die op een goeie manier verteld worden. Een stem die spreekt in een omlijsting van muziek en aanvullende geluiden. Dat was echt iets voor mij! In plaats van samen met een scenarioschrijver en regisseur (Bert Kommerij), acteurs (Andel Sudik,
