Op 6 december had ik een vrije dag. Zo eentje die al weken dik omlijnd in mijn agenda stond en waar ik al minstens honderd keer naar had verlangd. Ik zou vol energie opstaan, me klaarmaken voor een twee uur durende autorit naar Amsterdam en daar bijkletsen met een dierbare vriendin die ik al een half jaar niet had gezien. […]
Jaren koos ik de kleinste kerstboom die er te vinden was, verstopte ik me tijdens die gevreesde kerstdagen het liefst onder een dekbed en probeerde ik het mantra ‘leef in het nu’ krampachtig te geloven. Maar hoe meer ik mijn best deed, hoe verder ik van het nu afdreef. De mooie geluksspreuken die mijn muren sierden, voelde ik niet. Mijn
Het was 22 maart. De dag dat de mooiste wens van mijn dochter Julia in vervulling ging: samen met papa en mama naar Disneyland in Parijs. Natuurlijk vond ze het prachtig om Mickey en Goofy te ontmoeten, maar wat voor haar nog veel belangrijker was, was dat ons ‘gezin’ weer even, voor één dag, compleet was. Samen met papa en
7 Februari 2014: een belangrijke dag… Op die dag kreeg ik namelijk de sleutel van mijn nieuwe huis. Vanaf het moment dat ik de woning binnenstapte, voelde deze jaren ’30-woning als ‘mijn huis’. Meteen was ik verliefd op de glas in lood-deuren, het interieur en de gezellig hoekjes. Het leek wel alsof het was voorbestemd. Maar die sleutel was voor
