Marrigt van der Valk

Het is dinsdagochtend 30 november 8:45, een Face-time oproep van heit. Hij ligt nu iets langer dan een week in het ziekenhuis. En sinds een paar dagen weten we dat het goed mis is en dat hij niet meer beter wordt. Ik neem direct op en zie zijn gezicht, hij belt met z’n Ipad. Ik zie een slangetje in z’n […]

November. Daar sta ik dan aan de andere kant van de wereld met de zon op mijn gezicht, de warmte om mij heen en met uitzicht over de prachtige rivier en landschap van het Krugerpark bij ‘Olifants’. Ik sta te mijmeren over de afgelopen jaren en laat mijn gevoelens op zijn beloop. Ik voel trots dat ik hier sta, dat

Zal ik het doen, zal ik het niet doen, zal ik het doen, zal ik het niet doen. De hele reis vraag ik mezelf af of ik het ga zeggen of niet. Mijn hart schreeuwt heel hard ja! Maar mijn verstand houdt mij tegen. Angst, dat het contact wat we hebben anders zal worden. Ik hecht heel veel waarde aan

Sinds de scheiding slaapt ze vaak bij mij in bed, eigenlijk altijd. Altijd wanneer ze bij mij is en dat is 60% van de week. Ja je mag er iets van vinden maar het voelt goed. Ook wetende dat ze prima in haar eigen bed kan slapen als het moet. We hebben samen nog wat in te halen, althans zo

Februari, al een paar maanden liep ik met een geheim rond. Een geheim waar ik me voor schaamde. Het kon toch niet zo zijn dat het mij overkwam. Altijd een goede baan gehad, goede studie gedaan en toch zat ik in deze situatie. Bijna niemand die het wist, bang dat ik een stempel kreeg. Ik was op The House of