Een jaar dat onvergetelijk was in z’n niksigheid, maar wat een zeldzaam trots moment was het dit voorjaar toen mijn middelste zoon eindelijk z’n schooltas aan de vlag kon hangen. Geslaagd voor gymnasium, na een enorme inspanning van 7 jaar, met als zwaarste het door de pandemie geteisterde laatste schooljaar. Wat had hij het moeilijk gehad: leren zonder het dagelijkse […]
Weer een op eigen pootjes Lees verder
Ik weet het nog goed. Ik schrok er zelfs van. Toen mijn oudste 9 werd (hieperdepiep hoera, een taart met 9 kaarsjes, in 1x uitgeblazen), dacht ik: Damn, nu is hij halverwege. Nog een keer 9 jaar en hij is 18, en dan vertrekt hij uit huis. Het leek een hele wereld weg, want hoe klein is een kind van
Mijn moment van 2016 was toen het jaar nog maar een kwartier oud was. Oudejaarsavond 2015 was zo gezellig. Met de kinderen, mijn vriendin, vrienden, kinderen van vrienden, en m’n ex met haar vriend kwamen tegen middernacht ook nog met champagne. Heerlijke vrolijke sfeer, wijntjes, verhalen, zoals het moet zijn. Middernacht, champagne, knuffels. En zoals ieder jaar had ik weer
Michiel Berger, @michielb Cijfers zijn soms lekker simpel. 2011 komt na 2010. Maar voor mij was dit jaar ook duidelijk het jaar wat volgde op 2010, als een luide echo. Ik heb twee verhalen over 2011. Het eerste verhaal gaat over loslaten. In 2010 werd het bedrijf dat ik ooit mede-oprichtte overgenomen door comScore. Een van de afspraken was dat
Michiel Berger, @michielb In Januari kreeg ik van mijn vrouw een klein gelukspoppetje. ‘2010 wordt jouw geluksjaar’. Die heb ik in mijn portemonnee gedaan en had ik altijd bij me. En 2010 werd voor mij eentje om nooit te vergeten. Het bedrijf Nedstat, dat ik ooit samen met Hans Veldhuizen oprichtte, werd overgenomen door het Amerikaanse comScore. We spraken al
