Het is een mooie dag, de zon schijnt tussen de hoge bomen. Ik sta in Sonsbeekpark, in het veld bij de Witte Villa, en kijk uit over Arnhem. In m’n hand heb een zwarte leren lijn. Aan de andere kant van die lijn zit Goliath, ons Jack Russel-hondje die zijn naam eer aan doet. Tot zover niks bijzonders. Wat wel anders is dan normaal, is dat Go een giletteje draagt. Met een bow-tie. En een corsage. Ook in ben strak in pak gekleed. Bovendien heb ik zweethandjes, en klopt m’n hart snel.
Ik sta te wachten op Anne. M’n vriendin. Maar dat gaat vandaag veranderen. We gaan trouwen!
Maar daar komt ze dan eindelijk. En ja hoor; ze ziet er beeldschoon uit. Echt een prinsesje. Mijn prinsesje.
Nu zal ik hier geen verslag gaan doen van de hele dag, maar na een overtuigende driedubbele ja van Anne zijn we later die dag getrouwd.
Makkelijk heeft zij het de afgelopen tijd niet gehad. Inmiddels is ze ruim 2 jaar geleden afgestudeerd in de kunstgeschiedenis en literatuurwetenschappen, en helaas is het haar nog niet gelukt om een baan te vinden. Dat hakt er behoorlijk in. Toch zit ze niet stil en is ze op allerlei gebieden actief, zo helpt ze kunstenaars en galerieën met o.a. hun online aanwezigheid en exposities. Maar toch kan het af en toe nog behoorlijk frustreren dat je niet kan doen wat je het allerliefst zou doen.
Wat ons ook in onze grip houdt is Anne’s beste vriendin die, nadat ze een aantal jaar geleden het verschrikkelijke nieuws had gekregen dat ze een hersentumor had, ondanks alle pogingen van operatie tot chemo’s te horen heeft gekregen dat ze niet lang meer heeft. Wat dat met je doet als ouders of beste vriendin is nauwelijks te beschrijven. Het klopt gewoon niet. Je hoort pas te gaan als oud omaatje of opaatje. Niet als jonge vriendin. Of als dochter.
Desondanks slaat Anne zich er goed doorheen. Ze is sterk. Vrolijk. En soms ook niet. Maar even later weer wel. Ze staat open voor nieuwe dingen. En is er voor mij, als ik me even minder voel. Daarom deze #mijnmoment een ode aan mijn prinsesje.
P.s. ik zou geen marketeer zijn als ik dit moment niet zou aangrijpen om een oproep te doen voor Anne. Dus mocht je kennis hebben van een job bij een museum of culturele instelling, let me know!
