“Moet jij me niet wat vertellen?” Volkomen onverwacht hoorde ik het mezelf zeggen. Dit cliché-in-zes-woorden. Het was zaterdagochtend 15 juni en het voelde alsof ik plotseling de hoofdrol speelde in mijn eigen B-film. De woorden die ik sprak volgden op een WhatsApp-bericht dat ik las op een telefoon die niet de mijne was. Een lief bericht voor haar – van […]
‘’Je bent een sterk en stabiel persoon voor anderen maar wie vangt jou op als jij zelf valt?’’ Dit waren de exacte woorden van een handlezeres. Ze keek me aan, wachtte niet echt op een antwoord van mijn kant, maar keek wel vragend. Ik wist het ook niet, maar ik moest er wat mee. Het is volgens mij zo’n zes
Het was een drukke dag. Hard gewerkt, productief geweest. Ik bestelde een taart voor een klant, omdat ik een paar uur eerder een nieuwe WordPress website voor ze had gepubliceerd. De basisschool belde, onze dochter was ziek. Ik haalde haar op en we keken samen een kerstfilm op Netflix. Na het ophalen van onze zoon een paar uur later en
Heerlijk zitten we met zijn viertjes op het terras nog even te genieten van het Spaanse winterzonnetje. Alle ideeën zoemen nog door mijn hoofd. Het is januari maar toch zit ik gewoon in een t-shirtje. Met mooi uitzicht op het oude Alcazaba van Malaga. Net nog wat tapas besteld want dat hebben we wel verdiend want we hebben de hele
Oké het is mijn vak. Spreken in het openbaar. Soms voor 10, soms voor 1000 en alles wat daartussen inzit. Of ik zenuwachtig ben voor een spreekklus? Ja! Slaap ik de nacht ervoor slecht? Vaak wel. Reden? Focus op de opdracht, ’s nachts al volgorde in mijn hoofd zetten èn ‘verslaapangst’. Raar fenomeen. Als ik op een ochtend geen klus
Mijn moment van 2019 is er een van ontlading en afronding. Maar belangrijker nog dan dat moment zelf is de realisatie dat moment een fase afsluit. Daarmee wordt het een moment van vastlaten en loshouden, van nieuwe vormen en een nieuw evenwicht. Het jaar begon vol gezonde spanning, met twee kinderen die opgingen voor hun eindexamen. Elk op hun eigen
“Heb je even?” We weten allemaal wat te doen bij slecht nieuws: meteen vertellen, er niet omheen draaien. Maar als het er echt op aan komt, doen we meestal precies het tegenovergestelde. Ik in ieder geval wel. Stom, want het werkt juist contraproductief om een negatieve boodschap uit te stellen. Je kropt het op en blijft ermee rondlopen. Het blijft
2018 was er geen Mijn Moment. Voor mij was er in dit jaar een jaar van stil verdriet. Robin, mijn dochter die in Italië woont, was voor de tweede keer in verwachting. Na 15 weken kreeg zij een berichtje. “Het zou wel eens niet goed kunnen zijn”. Het duurde weken. In Italië gaat alles anders. Weken van spanning maar uiteindelijk
“Onze Duitse collega had een droom in haar leven en dat is om één keer een klompendans in Volendam doen.” Haha…en bedankt…baas Hugo wist het weer eens met een dikke knipoog te brengen. Het was 12 december, de dag van het kerstdiner, ons bedrijfsuitje naar Volendam. Wij waren helemaal vanuit Goor naar Noord-Holland gereisd. Uiteraard met de discobus inclusief Nederlandstalige
Twee mensen, één team. Het is 5 april 2019, mijn vader is voor een onderzoek naar het ziekenhuis geweest. Ik wist wel van de afspraak, maar heb het niet als “urgent” in mijn hoofd gemarkeerd en denk er die dag dus eigenlijk helemaal niet over na. Hij belt terwijl we door een klein dorpje in de Rioja streek wandelen. “Uit
