Luc Timmermans

2018 was er geen Mijn Moment. Voor mij was er in dit jaar een jaar van stil verdriet. Robin, mijn dochter die in Italië woont, was voor de tweede keer in verwachting. Na 15 weken kreeg zij een berichtje. “Het zou wel eens niet goed kunnen zijn”. Het duurde weken. In Italië gaat alles anders. Weken van spanning maar uiteindelijk het definitieve bericht van de second opinion uit Nederland. Robin moest bevallen van een dochtertje dat niet levensvatbaar was. Leah.

Alles wat daarna mis kon gaan ging mis. Italië is niet een land waar men kan omgaan met de rouw om een premature geboorte en het overlijden van een zo klein kindje. Robin en Mieke zijn door een hel gegaan.

Groot was daarom ook het goede nieuws in februari. Ze is weer zwanger. Ze weten dat het een pittige tijd gaat worden. Augustus is het super hoogseizoen voor hun camping en ze is medio september uitgerekend. Goed organiseren dus.

Op 6 september gaat om 6 uur de telefoon. Ezra is geboren. Wat een geluk, alles is goed gegaan. Snel en voorspoedig.

Maritza en ik twijfelen. Gaan we rijden? Met een Tesla wel even een andere organisatie. We hakken de knoop door en vertrekken om 2 uur en rijden de nacht door. Rijden, laden, rijden, laden… We zijn om 8 uur in Pietra Luguri en genieten van een koffietje en een broodje. Dan door naar de camping. Even Isabel en Mieke zien. Fijn!

Om 3 uur kunnen we pas op bezoek, geen uitzonderingen in Italië, regels zijn regels. Rust en regelmaat, daar valt niet aan te tornen. We zien Robin en Mieke en onze kleindochter Isabel in het ziekenhuis. Wat een feest, mijn hart slaat over. Hoe gelukkig kan een mens worden. Niet te bevatten. Om 4 uur staan we weer buiten.

Die zondag gaan wij weer naar huis, het kan niet anders, de plicht roept.

Toch nog onverwacht mag Robin zondag naar huis! Een extra cadeautje. De lange tafel is op de veranda gedekt. Haar Italiaanse familie, vrienden, kennissen en bijzondere campinggasten zitten voor de zondagse lunch aan tafel.

Robin, Mieke, Isabel en Ezra komen thuis. Het is echt feest. Er wordt gegeten, gepraat en gedronken. Ezra gaat van hand tot hand, Opgenomen in de grote kring waar hij groot mag worden. Geluk in optima forma!

Wij rijden om 9 uur weg, het regent pijpenstelen maar toch lijkt de zon te schijnen, ook al is het donker.

Luc Timmermans, verbonden met Maritza Fellinger, de vrouw van mijn dromen. Vader van 2 mooie dochters en schoonvader van 1 mooie schoondochter en een geweldige schoonzoon, grootvader van Isabel, Leah en Ezra, directeur van Ilpra Benelux BV.