december 2017

Lobke Elbers

Maandag 4 december. Het was alsof ik mijn eerste werkdag bij een nieuwe organisatie had. De afgelopen drie maanden was ik namelijk vrij geweest. Alle tevergeefse weken vakantie die ik op had kunnen nemen in het jaar en de tijd daarvoor, had ik niet opgenomen. Want: werk, werk, werk en wat genoot ik daar ook van. Als een baasje gedroeg […]

Lobke Elbers Lees verder

Sjoerd Weikamp

De Syrische man die ik toen pas 4 keer had gesproken, zit naast me in de auto waar straks zijn vrouw en 3 kinderen ook in moeten. Hoe dichter we bij Schiphol komen, hoe meer speciale eenheden, beveiliging, marechaussee…en opeens zie ik die hele grote rugzak. Tot aan de afslag Schiphol was dat gewoon een tas. Zijn tas. Maar nu

Sjoerd Weikamp Lees verder

Joeke-Remkus de Vries

Na ongeveer elf uur vliegen zaten we daar dan. Op een bankje aan de andere kant van de wereld. Eindelijk kon ik het onbeschrijfelijke gevoel wat ik elke keer ervaar wanneer ik in de Verenigde Staten ben met mijn kinderen delen. Mijn vrouw en ik leven volgens het credo “Let’s create memories, not buy possesions” en dat is precies waar

Joeke-Remkus de Vries Lees verder

Hanneke van Stokkom

Starend naar de kaarsen op zijn kist, komen zoveel herinneringen boven. Het is zo onverwacht, dit definitieve afscheid. Zo’n mooi mens. En nu is hij weg. Het is een prachtige dienst en het raakt me diep. Drie weken geleden zat ik hier ook. Zelfde zaal, ander afscheid. Eigenlijk net zo onverwacht. Ik realiseer me weer hoe kort het leven is.

Hanneke van Stokkom Lees verder

Erno Mijland

Een stoel is een stoel. Maar bij een improvisatie-oefening kan een stoel ook zo maar een auto, veiligheidshelm of mobiele telefoon worden. Sta je daar met dat ding aan je oor. Het is 20 april. We brengen met op volle toeren draaiende creativiteit een scène in een fictieve bushalte naar een nog niet bedacht einde. Een lach, verwondering over wat

Erno Mijland Lees verder

Peter Wybenga

Het was weer een memorabel jaar, met veel ernstige ziektes, dood en verderf in vrienden- en familiekring. In de afgelopen jaren waren die emotioneel heftige en akelige gebeurtenissen vaak aanleiding voor ‘Mijn Moment’, omdat – hoe tegenstrijdig ook – ook vaak veel moois gepaard gaat met de ellende die je met elkaar moet meemaken. Daarnaast zijn er gelukkig ook nogal

Peter Wybenga Lees verder

Martine Scholte

Het geluk is groter dan het gemis De zon schijnt, het is heet in de tuin, zomer in Nederland, ik hou daar zo van. Ik ben samen met mijn man druk met het opzetten van de partytent, lampionnen hangen aan de heg en een grote kuip met wijn, bier en ijs staat klaar. Ons zomerfeest gaat beginnen… Niet te geloven,

Martine Scholte Lees verder

Diana Russo

Ik woon samen met Alex en Thomasje, ons pasgeboren baby’tje, alweer een paar jaar op Sint Maarten als orkaan Lenny op 23 november 1999 op ramkoers ligt met het eiland. We hebben ons goed voorbereid: voedsel en drinkwater ingeslagen, kaarsen en zaklampen klaargelegd, draagbare radio getest, mobiele telefoons opgeladen, hurricane shutters geïnstaleeerd en losse voorwerpen rondom het huis naar binnen

Diana Russo Lees verder

Ronald van den Hoff

In oktober vierden we het 10 jarig bestaan van Seats2meet.com. Dat was wel even een ‘moment’ om bij stil te staan. 10 jaar alweer! Begonnen in het jaar 2007, een jaar waarin we net kennismaakten met Facebook als een groeiend studenten netwerk, van Alibaba hadden we nog nooit gehoord en Airbnb moest nog bedacht worden. Het woord ‘co-working’ was ook

Ronald van den Hoff Lees verder

Caroline van Driel Stoffer

Engelengeduld Dichtbij zijn, handen vasthouden, strelen Lieve woorden zeg ik zachtjes hardop over hoe blij ik met je ben dat je mijn moeder bent en hoe goed je het hebt gedaan Geniet & verdriet bij elkaar Mijn Mama, 88 jaar, ze is stervende en ligt sinds twee weken op bed Ze vroeg mij: ‘heb je nog een beetje kracht voor

Caroline van Driel Stoffer Lees verder

Scroll naar boven