Anke Wiersma

Anke Wiersma, innovatieadviseur Syntens

Ik heb genoten vorig jaar van jouw portretten en had zelf veel mooie momenten in 2009. Ik nam me toen voor in 2010 wat meer rust in te bouwen. Ik kreeg het meer dan me lief was. In februari kwam ik thuis te zitten met fysieke klachten doordat onze dochter al maanden ’s nachts paniek aanvallen had van 3 uur achter elkaar.

Ik heb genoten vorig jaar van jouw portretten en had zelf veel mooie momenten in 2009. Ik nam me toen voor in 2010 wat meer rust in te bouwen. Ik kreeg het meer dan me lief was. In februari kwam ik thuis te zitten met fysieke klachten doordat onze dochter al maanden ’s nachts paniek aanvallen had van 3 uur achter elkaar. Naast mijn drukke project (www.mkbkrachtcentrale.nl), mijn cupcake bakacties voor Kika (www.mycupofcake.nl) en mijn heerlijke gezin gaf mijn lijf aan dat het te veel was. STOP! Het bleek werkelijk een full stop, want ondanks dat ik dacht, ‘als ik maar een paar nachten door kan slapen, dan gaat het wel weer’ zit ik nu bijna een jaar thuis. Slapeloze nachten werden slapeloosheid en uiteindelijk een depressie. Nul energie en toch zelf zo moeten zoeken naar oplossingen om voor onze dochter en mezelf een weg uit de put te vinden, ik vond het zwaar. Een nieuw dieptepunt kwam toen de politie midden in de nacht op de stoep stond met de boodschap dat mijn lief die nacht zijn moeder ging verliezen en mijn kinderen hun oma van 58 jaar. 2010 was zowel fysiek als mentaal een heftig jaar. Diep in de put zitten kreeg een nieuwe betekenis.

Gelukkig heb ik veel begrip gevoeld in mijn familie, mijn vriendenkring en in mijn netwerk. Natuurlijk was er ook een andere kant, oordelen van de stuurlui aan wal hebben voor veel onzekerheid gezorgd en hebben geleid tot het besef dat de houdbaarheidsdatum van sommige vriendschappen verstreek. Er ontstaat een nieuwe balans van nieuwe en oude vrienden. Ralph en ik zijn gelukkig dichter bij elkaar gekomen en ik heb mijn grenzen geaccepteerd.

Mijn moment uit 2010 was het overlijden van Antonie Kamerling, voor mij om een persoonlijke reden. Ik zat toen diep in de put en realiseerde me dat ik er niet meer overheen kon kijken. Zijn zelfmoord was een soort wake up call. Dat gebeurt me in elk geval niet, want ik wil verder, ik wil niet overleven, ik wil leven. Door Antonie zijn keuze praten mensen makkelijker met me over burn out en depressie en over hun zoektocht naar balans en geluk. Door hem durf ik mijn verhaal nu te delen op jouw site en durf ik te erkennen dat een depressie menselijk is, het de beste kan overkomen. Acceptatie is stap 1 in het helingsproces, aanvaarden van wat er is. Hopelijk een definitieve ommekeer voor mij. Ik ben er nog lang niet, maar ik mag weer aan het werk en daar ben ik dankbaar voor. Het lijkt beter te gaan met ons meisje dus ook daar hebben we vertrouwen in.

Ralph en ik hebben gisteren afscheid genomen van een leerzaam, verdrietig en zwaar jaar. We hebben nog even stil gestaan bij onze momenten en die nog eens doorvoeld. We zijn blij dat het nu 2011 is, het voelt goed en we zijn het goed begonnen. We nemen ons voor dat het een jaar vol compassie voor onszelf en elkaar wordt, dat het een liefdevol jaar zal worden en dat we blijven genieten van al het moois dat wij elkaar en onze kids te bieden hebben. We hebben na een jaar zoeken en proberen goede en concrete oplossingen gevonden waar we mee aan de slag kunnen. We gaan weer in onze kracht staan en helpen elkaar in het NU te leven.

1 gedachte over “Anke Wiersma”

  1. Avatar foto
    Justine van den Berg

    Jee Anke, wat een jaar. Ik hoop echt dat 2011 jullie heel veel moois gaat brengen. Ik wens jullie heel veel geluk & liefde, genoeg rust en vooral meer gezondheid voor 2011! warme groet, Justine

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven