Mijn jongens (van 18 en 20) die op een onverwachts moment zeggen dat ze van me houden. Elke keer een heerlijke golf om door overspoeld te worden. Erik Visser (https://publicworks.nl). Koester het leven in alle mogelijke verschijningsvormen.
De momenten dat er een vloedgolf aan liefde en dankbaarheid voor al het leven over me heen komt. Als ik word geknuffeld door mijn puberjongens, als ik zie wat ze zijn geworden vanaf het moment dat ik ze voor het eerst in mijn armen sloot. Wanneer we om en met elkaar lachen. We intellectueel botsen, stoeien, gewoon stil op de
Het moment dat ik er kan zijn voor een ander. Voor de kleine en grote dingen des levens. Een spijker inslaan, een knuffel, je helpen je dromen te verwezenlijken en alles er tussen in. Van mens tot mens. Ik ben er voor jou en ieder die mij dierbaar is. Deel mijn liefde, verwondering, berusting, magie, schoonheid en geluk in een
September 2015. Ik had een moeilijke keuze te maken. Stoppen bij Operation Education. Nadat we als team een jaar lang lief en leed gedeeld hadden, diep zijn gegaan, ’t lef hebben gehad om gewoon te doen, groot te dromen en onmogelijke ambities na te jagen was mijn rol uitgespeeld. Ben trots op wat we samen in dat jaar bereikt hebben.
Ik heb niets met verjaring. Eigenlijk lieg ik. Ik heb juist heel veel met verjaring. Ik haat het! Ik haat ouder worden! Het gaat standaard veel en veel te snel en het cliché is waar: hoe ouder je wordt hoe sneller het gaat. Mijn walging en diep ongenoegen stijgen daarom ook exponentieel. Maar dit jaar diende 42 zich aan. Een
Dit jaar niet zozeer een moment maar meer een gevoel. En geen lekker gevoel. Mis de vonk, het geloof, de passie en de wil die mij altijd zo drijft. Mijn hart zit er niet in.Een jaar waar je doorheen ploegt. Vlees nog vis. Waarin je op tandvlees loopt, je de zwaartekracht extreem voelt en je strijdlust ver te zoeken is.
Ik leef nog en tel mijn zegeningen, zoals mijn o zo dierbare oma dat altijd zei. Maar ik ben kapot, leeg, op. 2012 is met stip het zwaarste jaar uit mijn leven. Het was zandkastelen bouwen in de branding midden in een gierende storm. En nu hang ik daar als die koordanser, bungelend aan zijn (levens)draad. Die niets liever doet
Erik Visser, 1procentclub.nl En toen was er weer een jaar voorbij en lag er een mail van Henk-Jan waarin hij ook mij vroeg mijn moment van het jaar te schrijven. Elk jaar is tegenwoordig een verrassing. Vroeger had ik nog wel eens de illusie dat ik dat kon manipuleren maar de realiteit wijst anders uit. Zo heb ik in 2011
