“Zo, dat was best spannend.” “Nou ja, er was geen andere optie.” “Best een no-brainer eigenlijk.” “Hoppekee, op naar de volgende stap.” “Want dit moet lukken.” “Dit gaat lukken.” Op 16 september 2021, net na zessen ’s avonds, liepen documentairemaker Pippi Dijkstra en ik het Tweede Kamergebouw uit. Tijdens de hoorzitting die middag, over barmhartig woonbeleid over weeskinderen in Nederland, […]
Jojanneke van den Bosch Lees verder
Op de frisse namiddag van 17 november stond ik met brede grijns, natte wangen en een ontploffend hart op het Plein in Den Haag. Dat ik niet in Rotterdam stond was op zich al #brekend, want net als zoveel anderen koos ik in maart vrijwillig voor zelfisolatie. De laatste keer dat ik voor werk Rotterdam uit was geweest was op
Jojanneke van den Bosch Lees verder
Vier dominees en Jojanneke walk into a bar. Wait, what? Rewind naar maart 2019. Op een maartse zondag sprak ik een toffe vriendin van het dierenasiel, waar we vrijwilligers waren bij de katten. Ze vroeg naar mijn hobby’s. Ik had hier al lang nauwelijks iets aan gedaan. Schaatsen? Zingen? Craften? Nada. Zip. Ik liet haar een foto van mijzelf met
Jojanneke van den Bosch Lees verder
Dinsdagmiddag 11 oktober. Het is rustig op de snelweg richting Dublin. Voor het eerst sinds jaren logeer ik in een airbnb en niet bij mijn vrienden. Hun huis zit tjokvol ingevlogen kinderen en vrienden. Mijn vriendin belt. Have you landed yet, come on over, the place is packed, please don’t be a stranger, you’re part of the family. Ik wandel
Jojanneke van den Bosch Lees verder
“Over twintig minuten ben jij aan de beurt, ga zometeen je microfoon laten opspelden.” Oh nee. Wat als ik alles vergeet. Ik moest iets met een kaart. Wat moest ik toch met die kaart. Die zit in mijn zak. Hoe begon het ook alweer? Oh ja. Maar wat als ik breek? Of stotter? Dat kan niet. Teveel emotie zou afleiden
Jojanneke van den Bosch Lees verder
We wandelden op een frisse vrijdag in april door mijn geboorteplaats. Langs mijn ouderlijk huis, langs de sloot waar ik als zevenjarige in viel. Kikkervisjes in mijn haren, ik zie het nog zó voor me. We struinden langs sportvelden en bosjes waar ik ooit hutten bouwde, met begraven blikjes met schatten erin. Spiegeltjes, briefjes, sleutels waarvan niemand meer wist op
Jojanneke van den Bosch Lees verder
0800-hemel belde terug Op 26 mei vierden we de verjaardag van mijn neven. Ze waren de dag ervoor eenentwintig jaar geworden. Hun opa, mijn vader, hebben ze nooit gekend. Hij stierf vierentwintig jaar geleden. Aan het eind van het verjaardagsfeestje zei mijn halfbroer: “Jojo, dit is voor jou.” Hij had iets in zijn hand. Een cassettebandje. Philips Super Ferro C-90.
Jojanneke van den Bosch Lees verder
Als ik terugkijk op dit afgelopen jaar, zijn er twee momenten die voor mij onuitwisbaar zijn. Beide zijn zaken van leven en dood. Eén van deze momenten is veruit de belangrijkste en ontstijgt welke zakelijke prestatie dan ook. Eigenlijk ontstijgt het – voor mij – bijna alles. In april kwam, ongepland maar zeer gewenst, onze nieuwe aanwinst in de familie
Jojanneke van den Bosch Lees verder
