Daniëlle Schouten, @danischouten | Productmanager Porsche
Datum: 8 december 2011.
Locatie: Miljonair Fair VIP-night, Amsterdam.
Moment: introductie nieuwe 911.
Gevoel: gepaste trots.
Aanleiding: Dat je dan na maanden van voorbereiding eindelijk een nieuw sportwagenicoon aan het grote publiek mag presenteren en de eerste reacties van potentiële kopers in ontvangst mag nemen.
De introductie van de nieuwe 911 was voor mij zakelijk gezien hét hoogtepunt van 2011. Na alle voorbereiding inclusief avondjes doorhalen, viel alles op tijd op zijn plek. Van de mailingen naar klanten, advertenties, brochures, online landingspagina’s, webspecials, Google Adwords, iPad applicaties en point of sale materiaal bij de dealers tot aan kinderboeken en bouwplaten toe. Van de producttrainingen (inclusief rijervaringen) die ik kreeg in Duitsland tot de trainingen die ik zelf gaf aan verkopers en service-adviseurs in Nederland. En dan sta je daar na maanden op een donderdagavond in je lange zwarte avondjurk. Met op elke vraag een antwoord. En bij elke bewondering een glimlach. Om rond middernacht vol food for thought het podium weer te verlaten. Er moet de volgende dag tenslotte gewoon weer gewerkt worden. Aan een nieuw hoogtepunt bijvoorbeeld.
Datum: 29 juli 2011.
Locatie: 010Notaris, Rotterdam.
Moment: ontvangst sleutels nieuwe huis.
Gevoel: een soort overwinning.
Aanleiding: Het financieren van mijn eerste huis, iets wat vooraf leek als een piece of cake, bleek wat meer voeten in de aarde te hebben.
2011 was vooral persoonlijk een bewogen jaar voor mij. Niet alleen kwam ik de liefde van mijn leven tegen –en ja dat durf ik na 3 maanden verkering al te stellen–, maar kocht ik ook voor het eerst in mijn leven een huis. Een maisonnette om precies te zijn. De uiteindelijke koop voelde als een soort overwinning. Ondanks het feit dat ik redelijk vroeg op eigen benen stond –ik woonde al sinds mijn 15e op mezelf–had ik de stap naar kopen nooit eerder gezet. Toen mijn finale bod, (20.000 euro onder de vraagprijs en zonder aankoopmakelaar!) na 2 weken onderhandeling werd geaccepteerd dacht ik dat de financiering nog slechts een kwestie van formaliteiten was. Dat bleek anders.
Dertien jaar geleden werd ik geopereerd. Een na later bleek goedaardige tumor had zich in een van mijn delicate lichaamsdelen genesteld. Die moest eruit. En zo geschiedde. Toen ik voor de hypotheek een overlijdensrisicoverzekering moest afsluiten vulde ik dat dan ook netjes op de medische vragenlijst in. Ik kreeg een brief retour met een aanvullend informatieverzoek. Of ik dat bij mijn huisarts kon opvragen. Dat je dan je voormalige huisarts belt en de assistente aangeeft dat de dokter zojuist voor 3 weken op vakantie is gegaan. Je na veel moeite haar zover krijgt de computer aan te zetten en later zelfs het medisch archief te raadplegen. Om erachter te komen dat al mijn gegevens vernietigd zijn. Standaard procedure na 10 jaar.
Mijn nieuwe huisarts had een aantal zaken in mijn medisch dossier, maar niet de juiste. Ik begin enige spanning te voelen. De koop gaat namelijk alleen door als ik binnen 3 weken de financiering rondkrijg. Dan het ziekenhuis contacten. Waar de medisch specialist die mij destijds opereerde… er niet meer blijkt te werken. De nieuwe specialist zal volgens zijn assistente kijken wat hij kan doen. Ik fax de informatieaanvraag. De klok tikt verder. Twee dagen later bel ik weer. De arts heeft het druk met opereren. Natuurlijk, alle begrip. Twee dagen later bel ik weer. Mijn fax is kwijtgeraakt. Ik stuur hem opnieuw. Na het weekend bel ik nogmaals. De arts heeft een vrije dag, maar de assistent zal hem er nog een keer op wijzen. Twee dagen later neem ik weer contact op. Helaas nog geen tijd gehad. Mijn geduld begint op te raken.
Als ik de vrijdag erna nog niets heb ontvangen, bel ik het medisch archief van het ziekenhuis. Ik moet per post goedkeuring geven voor het raadplegen van mijn medische data. Standaard procedure. Yeah right. Uiteindelijk mag het per fax. Maar dan blijk ik de gegevens niet zonder goedkeuring van een medisch specialist te mogen ontvangen. En ben ik weer terug bij af. Hoe machteloos voel je je als je informatie waar je denkt recht op te hebben, niet zomaar beschikbaar blijkt te zijn. De week erop –de laatste week voor afloop van de financieringstermijn– lukt het dan eindelijk de gegevens via de medisch specialist te verkrijgen. Voor de zekerheid laat ik ze ook naar mezelf sturen. De stukken staan vol medisch jargon. Ik google ze. Pijnlijke gewaarwording. Om dat soort gevoelige zaken die jou aangaan zo abstract op papier te zien. Niet te lang bij stilstaan. Ik heb een huis te financieren. En geen tijd te verliezen.
Independer, medisch beoordelaar, verzekeringsmaatschappij en ABN AMRO werken gelukkig wel meteen mee en binnen 2 dagen vol telefoontjes over en weer is de verzekering en daarmee de financiering rond. Ik schiet vol bij het verlossende telefoontje van de medewerker van de bank. Handen in de lucht. De dag erop zit ik bij de notaris en ontvang ik de sleutels; de maisonnette is de mijne.
“It’s always darkest before the dawn.”
Hi Dani,
Damn girl! Wat heb jij een snel leven! 🙂
Groetjes,
Wouter.