Een moment van geluk

Gert Kracht Mijn moment 2021

Maart 2020 liepen we met mijn vader door de lege gangen van het ziekenhuis. In de spreekkamer van de specialist kreeg hij te horen dat hij een zeer zeldzame vorm van buikvlies kanker had. Zeven zielen, van de ruim zeventien Miljoen in Nederland hadden die ziekte. Behandelen was mogelijk, maar niet op zijn hoge leeftijd.  Alle drie teneergeslagen door het slechte nieuws liepen we stil terug naar onze auto. Geen moment van geluk, maar heel erg triest.

De weken erna werd heel Nederland geconfronteerd met lockdowns en nog strengere maatregelen. Hasselt werd zwaar getroffen door Corona en de angst zat er goed in bij iedereen. Wij wilden kost wat kost besmetting voorkomen. Dat resulteerde in minder bezoeken, maar we belden bijna dagelijks met elkaar.

Soms bezochten we hem buiten, met warm weer op het pleintje voor zijn huis. Wat praten en drinken met elkaar, daarna ging hij weer naar binnen. Alleen, en zichtbaar dankbaar dat we hem hadden bezocht zwaaide hij ons dan uit vanachter het raam. Corona is hem gelukkig bespaard gebleven.

Tweede kerstdag

Ik haalde hem op en we reden samen naar ons huis, met maskers op. ‘Haal je net zoals de vorige keer lekker Chinees?’. Ik antwoordde terug: ‘Dat komt helemaal goed, we hebben alles al geregeld.

Ik wilde dat jaar anders. Onze nieuwe keuken, bijna klaar na een intensieve verbouwing, stond er klaar voor. We hadden rijst gekookt en verschillende pannen met extra’s gemaakt, alles vers en lekker knapperig.

Hij kreeg een comfortabele plek aan tafel met alles in kleine schaaltjes geserveerd zodat hij het zelf kon opscheppen.
Hij genoot van het eten, maar ook van de aandacht die we hem gaven. Vanaf een stoel naast hem kwam iedereen even voorbij voor een praatje.

Tot drie keer toe moest ik zijn bakjes met rijst en de mixen bijvullen. Een mooier compliment kon ik niet krijgen. Aan het eind ging zijn duim omhoog. ‘Lekker hoor!’. Ik vertelde dit aan zijn oudere zus dit verhaal twee weken geleden. Ze was verbaasd. Want ze wist net als ik dat hij heel voorzichtig was met eten van anderen, soms tegen het wantrouwende aan.

In de avond zijn we samen met hem terug gereden naar zijn huis. Daar hebben we van hem en onze twee dochters met hun vrienden nog foto’s gemaakt. Een prachtige herinnering aan een hele mooie Kerstavond, een moment van geluk.

Maart 2021

De ziekte begon zijn lichaam heel erg onaangenaam te belasten. Het monde uit in een oneerlijk gevecht die hij uiteindelijk niet kon winnen. Ook voor zijn thuishulp en iCare was verzorgen thuis niet meer te doen. We hebben er alles aan moeten doen om hem naar een hospice te krijgen. Maar door Corona werd dat een hele harde strijd met de instanties die hem moesten doorverwijzen. De druk op velen was veel te hoog opgelopen.

Ik moest alles volledig loslaten en samen met hem machteloos afwachten. Maar dankzij de enorme inzet van zijn iCare verzorgende is dat goed gekomen en kregen we te horen dat hij werd opgenomen in hospice Lotus te Zwolle.

Als engelen bestaan, dan zijn het zijn zus, zijn thuishulp, de verpleegkundigen, de artsen, Ella en iedereen om hem heen. Iedereen, die hem in zijn laatste dagen op deze Aarde in een zo goed als mogelijk zijnde rust naar zijn laatste adem hebben begeleid, verplegend en wakend. Meer konden ze niet doen.

Dat gaf mij de energie en de rust om heel veel te regelen en onze dochter te begeleiden in haar examenweek. Ze is geslaagd.

Op 20 Mei rond half 8 in de ochtend is mijn vader overleden. Als hij een boom was geweest had hij zijn laatste ring niet meer kunnen voltooien. Buiten stond op dat moment alles in volle bloei.

Aan elke boom is aan zijn ringen te zien of het een goed of minder goed jaar was. Misschien is dat de zin van ieders leven: sporen nalaten.

Aan mij de taak om die van mijn ouders te vinden en door te vertellen aan onze kinderen. Op mijn kamer is een deel van mijn boekenkasten gevuld met fotoboeken die we terug vonden in zijn schuur. Het papier geel en aangetast, maar de foto’s zijn nog in zeer goede conditie. Een prachtige erfenis waar ik heel erg blij mee ben.

Ik wens iedereen fijne dagen samen en een gezond nieuw jaar.

Ajuus
Gait op de fiets. Ajuus!

3 gedachten over “Een moment van geluk”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven