Emile Peters

Zondag 30 november 8:31 mail van Henk-Jan. Voor de vierde keer op rij vereerd met uitnodiging voor Mijn Moment. Tijd voor reflectie! Henk-Jan is voor zijn doen dit jaar streng. Echt één moment. Geen lijstjes. Precies 100 mensen, 100 echte verhalen. En aanleveren vóór 14 december 23 uur.

Zoals wel vaker neem ik in gedachte het jaar door. Begin 2014 een bezoek aan Dublin. Onder andere kijken in de keukens van Twitter, Facebook en LinkedIn. Maar minstens zo fijn, met leuke mensen op stap in Temple Bar.

Of viel mijn moment in juni? Voor het eerst naar Barcelona. Het nuttige met het aangename verenigen. Congresbezoek. Werken aan het strand. Mensen kijken in Park Guëll van Gaudi. Fijne stad. Zeker nog een keer naar toe.

Beleefde ik mijn moment misschien tijdens de vakanties met ‘mijn mannen’. Samen met mijn ouders in mei op Texel? Of deze zomer? Voor het eerst met z’n drieën vliegen naar Kreta? Veel fijne, maar ook ‘bevreemdende’ momenten.

Was de eerste zondag in juni? De dag dat ik na jaren ‘afwezigheid’ zelf weer binnen de lijnen stond. “We waren groen als gras” van Allstars speelde in mijn hoofd. Of de vele momenten die ik dit jaar hardlopend en denkend heb afgelegd? Door een kleine blessure ligt het nu even stil, maar in 2015 zullen weer vele kleine gedachten en ideeën volgen.

Vele ‘momenten’ beleefde ik ook als ik op stap was met mijn camera. De wereld observeren door mijn lens. En deze proberen op mijn manier te vangen. Soms met succes. Vaak met ‘frustratie’. Altijd met plezier.

Emile Peters 2

Ook de momenten dat ik mijn oudste zoon zag worstelen met zijn eerste maanden middelbare school waren bijzonder. Waar kun en moet je hem helpen en troosten? En waar laat je hem los? Mooi om te zien hoe hij zijn plekje vindt. Dat zijn momenten van trots!

Of was ‘mijn moment’ toch de laatste donderdag van oktober? De dag dat ik – ook trots – een aandeel kocht in Marketingfacts. ‘Ons’ platform dat dit jaar dankzij vereende krachten weer hele mooie resultaten heeft geboekt. En die ik dan toch te vaak ook weer vergeet ‘te vieren’. Sorry jongens!

Waren het de momenten dat ik samen met ‘mijn gezin’ wandelde op de hei? Of de keren dat ik Heidi en mijn mannen zag genieten van de sushi in een Arnhems restaurant? Regelmatig speelde dan in gedachte een regel uit een nummer van Novastar: “Where did we go wrong?”.

Sorry Henk-Jan ik weet het dit jaar echt niet. Ik kan niet kiezen. Maar een mooi jaar was het. Met echt heel veel, vaak ‘kleine’, mooie momenten. Geen hele grote hoogtepunten. Zeker geen extreme dieptepunten. Ik weet wel dat ik steeds meer geniet van het nu. Me niet te veel zorgen maken over gisteren of morgen. Dat vind ik zelf eigenlijk wel een mooi inzicht.

Iets om een moment bij stil te staan…..


Ik ben @EmilePeters (1970) vader van Tom (12) en Nick (bijna 10). Ik ben partner bij Marketingfacts én Upstream. Daar hou ik met vooral bezig met commercie en de ontwikkeling van producten en diensten. Bij de plaatselijke RKHVV sta ik zowel langs als binnen de lijnen. Daarnaast loop ik hard en verdiep ik me graag in fotografie.

 

10 gedachten over “Emile Peters”

  1. Ik was toevallig even onderdeel van een van jouw momenten; de temple bar in Dublin 😉 Mooi dat je hier en en in het nu leeft. Dat is belangrijk Emile.

  2. Avatar foto
    Marijke Jentjens

    Mooi en ontroerend geschreven. De kleine momenten van geluk zijn vaak de grootste, iets om te koesteren. Nog vele mooie momenten voor het nieuwe jaar gewenst. Ben trots op je! Liefs je zus xx.

  3. Avatar foto
    Riet Peters-Mundi

    Bij het lezen van jouw MijnMoment viel ons een, misschien ouderwets, gezegde in: “Veel kleintjes maken een grote”.
    Voor 2015 wensen we je vele mooie momentjes en momenten toe, tezamen met al je dierbaren, zodat je eind volgend jaar wederom kunt zeggen: Het was een goed jaar!
    We zijn trots op je en wensen je alle goeds toe!
    Je ouders Ton en Riet Peters.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven