Emile Peters

Slapen kan ook na de dood!

Mail van Henk-Jan, beter bekend als @punkmedia. Voor tweede jaar op rij word ik uitgenodigd voor zijn #mijnmoment. Ik voel me weer vereerd. Zijn vraag plaatst me ook voor een dilemma. Dit jaar was intens, maar zal ik het delen? Onbewust denk ik terug aan één van de gesprekken die ik eerder dit jaar met Henk-Jan heb gehad (loopt die camera?). Hij verstaat de kunst een sfeer van openheid te creëren. Zelfs via zijn mail. Daar gaan we.

Zondag 4 november 2012. Mijn jongste zoon hangt huilend in mijn armen. Mijn oudste zoon ligt snikkend op de bank en zelf hou ik het ook niet droog. Kort daarvoor hebben papa en mama verteld dat ze na 16 jaar besloten hebben uit elkaar te gaan. Ik vind het mooi dat we deze emoties zo kunnen delen. De andere kant van het verhaal is dat ik me een enorme waardeloze vader vind, omdat ik mijn mannen hun thuis ontneem. De vrijdag daarna zou ik mijn vriendin echt alles opbiechten om daarna ons huis te verlaten. Sinds die tijd slaap ik ‘Bij Toos’ en keer uiteindelijk weer terug bij mijn lieve ouders.

Vanaf begin van dit jaar zit ik in een geheime achtbaan. Hard omhoog, nog harder naar beneden. Looping. Kurketrekker. Scherpe bochten. Snel. Sneller. Snelst. Een hele intense tocht. Het nadeel van de achtbaan is alleen dat je weer eindigt op de plek waar je begon. Uiteindelijk hebben mijn ritjes in de achtbaan alleen maar teleurgestelde, verdrietige en boze mensen opgeleverd.

Het positieve effect van ‘alles’ lijken te verliezen is voor mij dat ik eerlijker word dan ooit te voren. Naar anderen, maar vooral ook naar mezelf. Bij toeval las ik laatst een treffende blogpost over vijf dingen waar mensen spijt van hebben als ze dood gaan. Ik hoop dat mijn sterfbed nog tijdje weg is, maar wil in ieder geval zorgen dat ik tegen die tijd alles uit het leven heb gehaald. Dat ik zonder spijt voor de laatste keer kan gaan slapen. Ja ik weet dat het klinkt als een midlife crisis, maar zelf hou ik meer van Jung die het heeft over midlife transitie.

In 2013 pak ik de hogesnelheidstrein. Ik hoef niet meer alle stations aan te doen. Wil niet meer met iedereen in dezelfde trein. Trek me soms terug in de stiltecoupé. En accepteer dat er vertragingen op kunnen treden. Maar ga wel bewust proberen te genieten van de reis!

Dat betekent voor mij – iets – minder activiteiten ontplooien. Minder, maar wel beter. En vooral ook er – op zijn minst even – van genieten. Doelen worden langzaam scherper. De kans om ze te bereiken groter. De kans op spijt wordt verkleind.

Hoe? Door nu eindelijk echt te gaan leven volgens het credo dat ik ooit hoorde van oud-collega Arko van Brakel: Work hard, Play Hard, Rest hard! Samen met de mensen om me heen. Mijn mannen weer laten huilen, maar dan van het lachen!

Ik weet het zeker, privé en zakelijk wordt 2013 een topjaar. Ik heb er zin in en gun het iedereen!

tom nick voetbal980

19 gedachten over “Emile Peters”

  1. Heftig hoor Emile, maar lef dat je het wilde delen. Hoop dat je je voornemens waar kunt maken! En wat scheiden betreft: zorg dat je er altijd bent voor je kids en dat ze dat ook weten, dat maakt een hoop goed (en ik spreek uit ervaring).

  2. Wat een eerlijk en open moment Emile. Zorg goed voor jezelf en luister naar je hart. De mensen die je hierdoor verliest, zijn wellicht niet wat je dacht dat ze waren. Er zijn er nog genoeg over. Sterkte!

  3. Ik ben even stil, maar bedenk dan dat de man die ik heb leren kennen als bedachtzaam en integer nooit over een nacht ijs zou gaan. Ik wens je een topjaar toe…en je mannen, …die komen er wel.

  4. Iedereen bedankt voor alle reacties die ik op #mijnmoment heb mogen ontvangen. Doet echt goed!

    En Henk-Jan dank voor het podium dat jij hebt gecreëerd. Om mijn verhaal te doen, maar vooral ook om verhalen van anderen te lezen. Prachtig!

  5. Lieve Emile, vorig jaar was ik trots op je na het lezen van jouw “mijn moment”.
    De afgelopen weken ben ik kwaad op je geweest, voelde me teleurgesteld in je en voelde me verdrietig.
    Na het lezen van “mijn moment” van dit jaar voel ik me weer een beetje trots worden. Trots op je eerlijkeid en je moed.Blijf zo !
    Een heel goed jaar gewenst met beslissingen waar je achter kunt staan en zodat ik eind 2013 heel trots op je kan zijn.
    Liefs, mam.

  6. Avatar foto
    Marijke Jentjens

    Lieve Emile,
    Diep ontroerd en geraakt door jouw moment. Een dieptepunt kan ook een keerpunt ten goede betekenen. Je bent en blijft voor mij altijd mijn “broertje” van wie ik hou en op wie ik ongelooflijk trots ben. Alle goeds voor jou en iedereen die je lief is.
    Marijke

  7. Heftige kijk op hele andere kant van de spitse vakman met zijn vertrouwde zaterdagochtend “bij rkhvv” tweet. Zet hem op in 2013.

  8. Wat een verhaal Emile! Het past bij je om er een doordacht en daardoor prachtig mijnmoment van te maken. Ik kijk uit naar 2013 om ‘onze’ prachtige klus succesvol af te ronden en door te stomen

  9. Tja, maar jou kennende ben je zeker niet over één nacht ijs gegaan….maar ik weet ook, dat je na een zo heftige periode tot ongekende hoogten kunt stijgen. Voor jou en de jouwen een mooi 2013 gewenst! Dank voor het delen van je verhaal!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven