Voetbal was heel veel jaren niet mijn ding. Studio Sport keken we nooit naar. Wanneer het Nederlands elftal speelde keek ik niet eens.
Dan gaat je zoon op voetbal en groei je mee als leider en later als grensrechter. Later gaat mijn dochter ook voetballen. Vier jaar geleden besloot ik om scheidsrechter en assistentscheidsrechter te worden voor de KNVB.
Zo ben ik veranderd van nooit naar voetbal kijken, naar als gezin ieder weekend bezig zijn met voetbal.
Deze zomer werd het EK vrouwen voetbal gespeelt in Nederland. Doetinchem is één van de speelsteden met het gezellige stadion de Vijverberg. Er bestaat zelfs een kans dat we hier de Nederlandse vrouwen te zien krijgen, maar dan moeten ze wel eerste worden in de poule.
Kwart finale
De Nederlandse vrouwen winnen alle wedstrijden in de poule en worden eerste. Direct na die laatste wedstrijd bestel ik 4 kaarten voor de kwartfinale.
We gaan met z’n vieren, mijn dochter met vriend en mijn vrouw en ik. Het was een mooie wedstrijd met veel strijd en aanmoediging van de oranje fans in ‘ons’ stadion.
Direct nadat het eerste doelpunt valt bestel ik 4 kaarten voor de halve finale.
De Oranje vrouwen winnen de kwart finale met 2 – 0 van de Zweedse vrouwen.
Halve finale
De halve finale wordt gespeelt in het Twente stadion te Enschede. Het stadion is uitverkocht en de sfeer is fantastisch.
Nederland wint in de wedstrijd met mooie doelpunten met 3–0 van Engeland.
De finale was al uitverkocht. Met mijn dochter zoek ik naar mogelijkheden om er toch bij te zijn. De finale is 3 dagen later, opnieuw in Enschede.
Kaarten zijn wel te bestellen via een ticket website, maar de prijzen zijn hoog en de plekken zijn vaak niet echt goed voor ons gevoel. Mijn dochter en ik twijfelen enorm.
Zondagochtend 6 augustus. De dag van de finale. We hebben nog steeds geen kaarten. We fietsen naar het centrum van Doetinchem om te kijken of de finale ook op een groot scherm wordt getoond.
Wanneer we terug fietsen besluiten we samen dat we naar Enschede gaan. We kopen kaarten voor 5x de oorspronkelijke waarde, maar we zijn er bij.
Niet veel later zitten we met z’n tweëen in de auto op weg naar Enschede. Opgelaten wandelen we naar het stadion omringd door oranje. Natuurlijk ook veel rood/wit van de Denen, maar we horen ook Duitsers, Engelsen en Fransen.
In de eerste helft vallen er al 4 doelpunten, het is 2–2. Vier doelpunten in een finale, dat maak je niet vaak mee. Tijdens de rust zeggen we tegen elkaar dat het super gaaf is om hier bij te zijn. Wat een feest. Geen idee of ze gaan winnen maar het voelt goed.
De Nederlandse vrouwen scoren nog 2 keer in de tweede helft. Na het eindsignaal staat iedere supporter met oranje aan te juichen. Ze hebben het gedaan. Zij zijn Europees kampioen.
Na de prijsuitreiking rijden we met een euforisch gevoel naar huis. Het was zo gaaf om mee te maken en er bij te zijn. Echt ons moment.
Een paar weken geleden zei ze nog “Ik herinner me de finale nog zo goed, wat was het gaaf om daar bij te zijn.”
Enkele dagen later stond ik naast Sherida Spitze (A) als assistent scheidsrechter voor de wedstrijd FC Twente — vv Heereveen. Opnieuw dacht ik terug aan de finale en het mooie gevoel van dat moment.
#mijnmoment
