Erno Mijland

Ik ben nogal introvert. Hopla, dat is eruit. In 2012 klinkt het bijna als een ‘coming out’. Want de wereld van nu wordt geregeerd door de extroverten. Ze zijn altijd zo gezellig, hebben het hoogste woord, zijn continu druk in gesprek, feestje hier, feestje daar. Maar daar was ineens in maart die fantastische TED-talk van Susan Cain: The power of introverts. Ze vertelde me via het scherm dat je je introvertheid mag vieren. Dat heb ik in 2012 gedaan in persoonlijke feestjes van stilte en afzondering. Met inmiddels helemaal geen schuldgevoel meer dat ik de polonaise van de extroverten aan me voorbij laat gaan.

weissensee

Zo schaatste ik in februari 100 kilometer op het ijs van de Weissensee. Niet in een groots opgezette wedstrijd met honderden deelnemers en een ratelende omroeper, maar op een rustige winterdag, samen met een lotgenoot. Dus nee, er hoefde niet continu gebabbeld te worden. Een kalme kadans, van links naar rechts wiegend op de ijzers, handen op de rug. Niet al te koud, wat zon zelfs, een uurtje of zes lang de gedachten als een rustige branding je hoofd laten schoonspoelen. En dat alles in een adembenemend decor, cliché, ik weet het. Maar zo’n meer tussen besneeuwde bergen, een Oostenrijks dorpje met een witte kerktoren… hoe cliché wil je het hebben?

In oktober was ik voor een weekje vakantie in Egypte. Na een paar dagen snorkelen, besloot ik dat ik klaar was voor mijn allereerste duik. Even later bevond ik me vijf meter onder de waterspiegel van de Rode Zee. Helemaal alleen, ondanks de aanwezigheid van een instructeur en een mededuiker. Letterlijk ondergedompeld in een andere wereld, een stille wereld met slechts het geluid van mijn ademhaling en de borrelende luchtbellen die langs mijn gezicht de weg naar boven zochten.  De kleuren en vormen van de vissen en het koraal hebben een diepe indruk achter hebben gelaten.

duikeninegypte

Uiteraard werd er ook gewerkt in 2012. Zo schreef ik mijn boek: ‘Smihopedia. Aan de slag met sociale media in het onderwijs’. Schrijven is jezelf afzonderen, de telefoon op stil en uren maken: misschien word je al onrustig als je eraan denkt. Ik niet. Als ik schrijf raak ik snel en gemakkelijk in flow en geniet ik met volle teugen van de ultieme concentratie en het creatieve proces. Ik maak iets!

In 2012 heb ik me op professioneel gebied ook verder ontwikkeld als spreker en trainer. Zo’n drie keer per week sprak ik afgelopen jaar op scholen en conferenties over wat de snelle ontwikkelingen op het gebied van digitale media (kunnen) betekenen voor het onderwijs. Mooi werk. Het klinkt misschien paradoxaal: een introvert als spreker en trainer. Maar een introvert is niet hetzelfde als een Einzelgänger. Ik kan ook erg genieten van een goed gesprek, samen aan het werk, het leven vieren. Ik krijg energie van de uitwisseling van gedachten, het op gang brengen van een dialoog, de echte connectie met een publiek. Zolang de balans er maar is: laat me niet elke dag voor een groep staan en laat me vooraf en achteraf een beetje met rust. Wie dat niet begrijpt, verwijs ik sinds maart met een knipoog en een linkje naar de talk van Susan Cain.

1 gedachte over “Erno Mijland”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven