Esther Gons

“Ik heb een mooi leven gehad, het is goed zo”… Ze kijkt me glimlachend aan, ik kijk naar haar ogen, altijd zacht, ze meent het. “Ik heb prachtige dingen gezien, de wereld over gereisd en de liefde van mijn leven gevonden. Wat had ik me nog meer kunnen wensen?” We zitten samen in een Starbucks op Disneyland, om ons heen onze dierbaarste vrienden.

Ik ontmoette haar 4 jaar eerder, toen ze als de nieuwe vriendin van de middelbare schoolvriend en nog steeds het beste maatje van mijn allerliefste mijn leven binnenstapte. Ze ging graag op reis en maakte lange trips van 3 tot 5 weken naar alle uithoeken van de wereld. Ik snapte dat nooit. Ik klaagde ook wel eens tegen mijn lief, gaan ze nou alweer op reis? Ze had op haar 25ste borstkanker gehad en was daar inmiddels van genezen, ik wist het wel maar niet bewust. Ze klaagde nooit maar was altijd positief en attent. Ze vroeg altijd hoe het met je ging, maar dan oprecht, dat wilde ze ook echt weten. Ze zorgde voor verbinding, voor avonden met vrienden, voor uitjes en etentjes en weekendjes weg. Disneyland was ook van haar hand. Eind vorig jaar was de borstkanker weer teruggekomen, en de artsen hadden het haar heel duidelijk gemaakt, hier viel alleen nog te rekken. Behalve reisjes met haar lief, tussen de chemo door, regelde ze ook een weekend Disneyland met dierbare vrienden. “Mooie herinneringen maken” had ze gezegd.

Terwijl ik meewarig mijn hoofd wil schudden en er tranen prikken, wil ik roepen dat ze nog maar 32 is en hoe ze dat nou kan zeggen. Ik besef dat dat het laatste is wat ze wil horen. Ik knik alleen. En langzaam begin ik het te begrijpen “Ik denk dat ik je begrijp” zeg ik. “Wat fijn dat we hier een mooie herinnering kunnen maken met zijn allen” Op dat moment realiseer ik me dat je wellicht wel weet dat vrienden, mooie herinneringen en liefde je echte rijkdom zijn, maar het je met heel je wezen daadwerkelijk ervaren is toch anders. Zij wist dat al veel langer, en plots begreep ik ook de reizen en de vele weekendjes met haar lief, haar volle sociale agenda. Het werd een prachtig weekend, die deze groep vrienden dichter bij elkaar bracht dan ooit. Als ik dit schrijf met tranen in mijn ogen is ze inmiddels overleden. De ceremonie was mooi. Een van onze vrienden sprak “Haar ontwapende positiviteit en liefde was besmettelijk”  Hij heeft gelijk en daar hebben we meer van nodig, besmettelijke liefde en positiviteit. Zodat we kunnen ervaren wat echte rijkdom is.


Oprichter en Investeerder van NEXT.amsterdam. Stoeit met innovatie, strategie en technologie. Werkt nu aan het boek “The Corporate Startup”

11 gedachten over “Esther Gons”

  1. Intens mooi! En fantastisch dat wij, mensen die haar nooit hebben gekend, desondanks kunnen leren van haar positiviteit en ons laten besmetten. Dank je Esther.

  2. Ik heb haar eind oktober leren kennen in het ziekenhuis. Ik voel nog steeds haar kracht en optimisme. En iedere dag neem ik dat met me mee. “besmettelijk” inderdaad!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven