Sinds begin dit jaar loopt mijn gezin steeds meer uit elkaar: mijn oudste werd 18, deed eindexamen en ging in de UK studeren. Mijn jongste dochter ging op Rome-reis en maakt ook steeds meer haar eigen leven.
Daartegenover staan onze twee mannen van 7 en 9, die onze aandacht nog wel hard nodig hebben. En als ze dat niet krijgen, dan zorgen ze daar wel voor.
Een vol huis, soms wat vermoeiend door uiteenlopende belangstelling, energie niveaus en allergieën. En op een of andere manier groeit dit altijd tot een climax op Tweede Kerstdag: net als je bent uitgenodigd voor kerstdiner met de familie, 30 kilometer verderop.
Kortom: stress.
Hanneke legt alles klaar, keurt de kleren van de mannen, die als dank alles in no-time weer vies maken en hopeloos in de weg lopen, de meiden zijn urenlang bezig om kleren en uiterlijk op orde te krijgen. Middenin de kamer staat de strijkplank, waar in allerijl overhemden en broeken worden opgeknapt.
Dan eindelijk de auto in: wie mag achterin, stoelverhogers schieten door de auto, autogordels blijven ondanks bijlichten maar niet dichtgaan, gegil, geprop, getrek, etc,etc.
Eindelijk waren we echt onderweg. Met een adrenaline-niveau wat ons totaal ongeschikt maakte voor een zalige Kerst.
Zo reden we een paar kilometer, terwijl de stilte langzaam neerdaalde.
Ik weet niet wie begon, maar ik hoorde achterin eerst zacht geneurie. Mijn jongste dochter begon te zingen, en haar zus viel in. “O Denneboom”. Gevolgd door de jongens. Daarna zetten de jongens samen een lied in van hun Kerstvoorsteling en….
tegen de tijd dat we bij het volgende dorp de afslag namen, schudde ons auto en zongen we allemaal kei- en KEIHARD “Bohemian Rhapsody”. Ook toen we bij het stoplicht stil stonden. En diverse mensen vanaf de stoep wat bevreemd naar binnen keken.
Waardoor we alleen maar harder zongen en lachten.
Even simpelweg intens blij en met elkaar. Veel mooier dan dit kan het niet worden.
Ewout Wolff is interim manager in online- en social media marketing. Dit doet hij vanuit Onedaycompany.nl en Saristos.nl. Verder is hij trotse vader van tenminste 4 kids en woont hij in Vreeland.
Wat een prachtig vreugdevol gezin!
Haha mooi man, leuk verhaal Ewout. Een goed 2014.
groots klein moment, hel veel van dit soort momenten voor jullie in ’14
Mooi, en herkenbaar. En een rustig 2014 gewenst 😉
Geweldig Ewout. Heerlijk herkenbaar tot het moment van zingen. En dan heb ik er maar twee… 🙂
Dank je Kim. ik hoop dat het verhaal duidelijk maakt dat we niet altijd zo lopen te zingen met elkaar. 😉
Dank je Aart Jan – en jij natuurlijk ook een prachtig 2014
@Roos – ik hou van kleine momenten. Deze blies voor mij op tot een hele grote. Het moet de adrenaline en het contrast zijn geweest. Ik ga ze zoveel mogelijk krijgen in 2014
Edwin – Dank je .Rust? erg fijn, maar ik ben het niet langer gewend. Zou waarschijnlijk ook niet meer kunnen.
@Erik: ja, ik kan mij voorstellen dat je dat zegt: in jouw/mijn verhalen op Twitter/Path en elders herken ik dat we dezelfde fasen zitten en meemaken. Mooi dat je het herkent. Vier kids is inderdaad anders: je krijgt al het goede en uitdagende 2x zo hard, mooi en bijzonder mee 😉
Geweldig beschreven….. mooi moment dus 😉
Jöran, dank je!
Wat een heerlijk moment, dank je Ewout! Een zingend 2014 voor jou en je gezin (bij vlagen dan:), daar proost ik ook op zo dadelijk!
Hi Anouschka, ja het was een goed kippevel moment.
Zo een waarvan het goed is als je het pas een beetje later “ontdekt”. En waarbij alles even mooi bij elkaar komt. Al duurt het maar even: ik zal hem altijd herinneren.
Jij ook een prachtig 2014!!
Dat is wat telt. Fijn dat bewustzijn daar is. Dank voor dit delen.