Het valt niet altijd mee om consistent te zijn. Al twaalf jaar ga ik elke zomer naar Lowlands. Bijna altijd met een groep van vijf jeugdvrienden, onder wie mijn broer. Dit jaar zat hij met zijn gezin in de VS en alle vrienden midden in hun vakanties, verspreid over de hele wereld. Niet getreurd, ik was al vaker zonder hen naar Lowlands. Goed de tickets waren uitverkocht, al maanden van tevoren. En met wie zou ik dan gaan?
In een moment nog geen maand voor het festival viel alles op zijn plek. Ik werd door Coca Cola gevraagd om te spreken op het festival, over mijn favoriete onderwerp: food trends. Een mooie klus, inclusief twee tickets voor het festival. Mijn goede vriendin Clarissa wilde heel graag mee en zorgde ervoor dat haar kind (en mijn petekind) in goede handen was dat weekend. Als klap op de vuurpijl hadden we een ticket voor de camper- en caravancamping bemachtigd. Dus we zouden uberhip gaan verblijven, want we gingen een artistiek vintage campertje fixen.
Op de dinsdag voor Lowlands een camper gaan zoeken leek ons best haalbaar, maar bleek onnozel. Kamperen dan? Nee, been there done that. Hotel fixen? Alles vol. Bij iemand crashen? Iets te ranzig. Waar gingen we dan slapen? Als laatste optie verbouwden we de Transporter van de vriend van Claris. Daarna snel, snel snel, lucthbed fixen, dekens van het bed af en mee, boodschappen halen onderweg, naar Lowlands crossen. Zonder voortent, zonder stoelen, te laat voor een mooie plek. Met drie dagen regen voorspeld. Soms zit het mee en soms zit het …
Ik was nog nooit met een camper of caravan naar Lowlands geweest, Clarissa ook niet. Maar onze vrienden Barbara en Barend spelen deze camping al jaren uit. Ook bij deze camping is de rij lang. En de controle zo mogelijk nog strenger. De camping oogt afgeladen vol. En ineens staat Barend voor ons. Stralend in vakantie-outfit Hij loodst ons naar binnen en draaft keurig voor ons uit en leidt ons naar onze eigen perfecte, keurig vrij gehouden plek. En daar gaat de zon van stralen.
Terwijl ik op pad ging, regelde Barend nog een voortent en twee stoelen. Voor het echte campinggevoel. Na een wandeling over een leeg Lowlands-terrein, een rondleiding achter de culinaire schermen en een lunch, volgde mijn optreden. Mijn allereerste lezing via silent-disco-koptelefoons – hoe kom je anders boven de geluiden van een muziekfestival uit? – op de zolder van het schitterende kerkje dat dienst doet als press-guest area op Lowlands.
Natuurlijk was het geweldig om zo te mogen spreken over mijn lievelingsonderwerp op mijn lievelingsfestival. Natuurlijk hadden we de beste slaapplek. Natuurlijk hadden we champagne onder de voortent toen het regende. Natuurlijk kwamen de nachtvlinders nog langs. Natuurlijk was het voor de rest van de tijd droog. Natuurlijk voerde ik de krokantjes de juiste ramen noodle soep. Natuurlijk werd mijn plas geanalyseerd. Natuurlijk was het helemaal niet lastig om consistent te zijn. Natuurlijk, natuurlijk.
Had ik ooit getwijfeld aan dit moment?
Gijsbregt Brouwer is een van de oprichters van de Buik. Dit jaar lanceerde hij de Buik Food Marketing Agency. Ook is hij veel gevraagd spreker en food trendwatcher.