Hij.. de man die geen kinderen wilde

Ik leer hem kennen op het moment dat ik aan het afstuderen ben. Hij is bijna 10 jaar ouder en heeft zijn leven lekker op de rit. Na mijn afstuderen vind ik mijn eerste baan en ga ik bij hem in wonen. Al snel doen we ons geld bij elkaar om samen een nieuw droomhuis te bouwen. Van crisis is geen sprake, de wereld ligt aan onze voeten.

Ook wij bespreken regelmatig de mogelijkheid om een gezin te stichten. Ik heb het mij nog nooit kunnen voorstellen dat ik een gezin zou vormen, dat ik kinderen zou opvoeden, dat kwam niet voor in mijn plaatje van de toekomst. Ook hij heeft geen kinderwens en dat zorgt ervoor dat we samen mooie plannen maken voor onze toekomst, zonder kinderen.

Het huis wordt een echt nieuw thuis. Na de oplevering werken we hard om het tot een fijne plek te maken. We gaan hier samen oud worden en we kijken uit naar het mooie leven dat voor ons ligt. Op het nieuwe terras in de avondzon dromen we verder, over bijvoorbeeld een tweede thuis in Frankrijk. Samen leven, samen genieten en samen dromen.

We worden uiteindelijk niet samen oud in dat huis. Nadat ik me realiseerde dat ik een leven leidde waarvan ik dacht dat die ik zou moeten leiden, ben ik vertrokken. Ik ben uit het plaatje gestapt dat ik creëerde. Het plaatje dat men bij mij verwachtte en waarvan ik dacht dat het mijn leven was, zoals ik het wilde. Het was voornamelijk een plaatje en ik voelde er niets bij.

We wensen elkaar een mooi jaar toe, vol geluk en gezondheid. Dát vooral. We weten allebei dat zonder geluk en gezondheid niets tot waarde kan komen.

Na al die jaren hebben we nog steeds contact met elkaar. Er is nog voldoende te geven en te ontvangen, al neemt de frequentie af.

En hij voegt er nog snel aan toe dat hij vader wordt. Ik ben ontzettend verrast. Hij, de man die geen kinderen wilde, wordt vader en ik weet direct dat dit ook werkelijk gewenst is.

Heleen, mensen veranderen!

Dit is de meest gehoorde reactie van mensen waarmee ik dit nieuws deelde. Ik deelde dit bericht, omdat het me zo aan het denken zette. Is dat zo? Veranderen mensen? En als dat zo is, hoe komt dat dan? Hoe werkt het? Wat zorgt voor de verandering in mensen?

Ik geloof het niet. Ik geloof niet dat mensen veranderen. Ik geloof wel dat je alleen maar meer jezelf kan worden. Jij verandert niet, maar je wordt meer jezelf. Als je tenminste meer jouw eigen gevoel volgt. Door een veranderende omgeving kan je dan anders gaan denken, doen en voelen. Dit betekent nog niet dat jíj verandert.

Die verandering in gedrag kan er voor zorgen dat men het idee heeft dat jij bent veranderd. Als die opgemerkte verandering voort komt uit de keuze meer jouw eigen gevoel te volgen, ondanks of juist dankzij de veranderende omgeving, dan ben je meer jezelf geworden.

Kies je er voor om je ten koste van jouw eigen gevoel je gedrag aan te passen naar wat anderen verwachten of adviseren, dan verlies jij jezelf. Dán verander je werkelijk, je wordt minder jezelf.  

Waarschijnlijk denken mensen over mij ook nadat ik vertrok, zij is veranderd. Maar ik kan oprecht zeggen dat ik meer dan ooit te voren mijzelf ben. Niet anders, maar meer mijzelf. Ik hoop dat hij ook die keuze heeft gemaakt en dat zijn aanstaande vaderschap het gevolg is van meer zijn eigen gevoel te volgen.

Ik feliciteer hem uiteraard met zijn aanstaande vaderschap. De wereld wordt vast een stukje mooier met iemand die een deel van zijn genen bezit. Hij is een fantastische man. En ik gun het hem dat ook hij meer zichzelf is en niet verandert.

Heleen Moes.

13 gedachten over “Hij.. de man die geen kinderen wilde”

  1. Prachtig geschreven Heleen, je vraagt je af of mensen veranderen … ik denk het juist wel je verandert door elke situatie, emotie en door toevalligheden. Of dat juist jezelf worden is of niet dat is ook veranderen. Andere partner verander je, andere gesprekken, ander gevoel… bewust of onbewust.

  2. Prachtig verhaal Heleen.

    De opdracht was of mijn vraag aan jou was: ‘zou je voor het Mijnmoment.com/blog een inspirerende denderende trein willen schrijven met als reis het woord: VERANDER?’
    En je hebt me enorm verrast. Ik vraag je naar jouw interpretatie van ‘verander’ en ik leer van je dat ‘meer jezelf worden’ het tegenovergestelde is van ‘verander’. Ik word geen ‘ander’, ik ‘verander’ niet, ik word meer mezelf. Mooi om nog even op te kauwen. Heel erg bedankt voor je bijdrage!

  3. Prachtig geschreven Heleen! Vooral het stukje tekst:

    ‘Die verandering in gedrag kan er voor zorgen dat men het idee heeft dat jij bent veranderd. Als die opgemerkte verandering voort komt uit de keuze meer jouw eigen gevoel te volgen, ondanks of juist dankzij de veranderende omgeving, dan ben je meer jezelf geworden.

    Kies je er voor om je ten koste van jouw eigen gevoel je gedrag aan te passen naar wat anderen verwachten of adviseren, dan verlies jij jezelf. Dán verander je werkelijk, je wordt minder jezelf.’

    Alsof ik een spiegel voorgehouden werd! Prachtig! Heel erg bedankt!

    Gert

  4. Wat een mooi verhaal! En erg herkenbaar. Na jaren beseffen dat je helemaal niet bent, wie je was. Loskomen van verwachtingen is jezelf worden, maar dat is niet makkelijk.

  5. Het mooie aan iets geloven ten opzichte van weten(schap) is de ruimte die het creëert voor onder andere twijfel, gesprek, hoop en verder onderzoek. Zoals het hierboven geschreven is, is het vanuit mijn perspectief en zoals ik het nu zie. Ik voel me meer mijzelf worden, met de jaren. Voor mij is het naar binnen toe gericht. Anderen kunnen van binnen naar buiten toe gericht zijn. Zij zijn bijvoorbeeld op zoek naar een weg zichzelf te zijn in de veranderende wereld. Of om welke reden dan ook.
    En juist die verschillen in perspectief maken het een mooi iets, dat geloven. Zolang we in gesprek gaan hierover en vooral niet oordelen en op zoek naar het goede in de ander, man man man. wat leven we dan in een mooie wereld!

    Het is fijn om zoveel mooie reacties te krijgen (hier, via twitter.. in real life) allen hartelijk dank!

  6. Mooi, om meer jezelf te worden! En als je meer jezelf wordt wat verandert er dan allemaal 🙂 En helemaal jezelf worden is dat iets waar je je hele leven mee bezig bent? Of zou je daar ook nog weer in veranderen? Tja, mooi om nog verder over na te denken 🙂

  7. Mensen veranderen… de hele wereld verandert continu, toch!?
    “De drang om dingen te veranderen is de oudste stoornis ter wereld. Zelfs als je 100% niks doet, kun je jouw verandering niet tegenhouden.”
    Haha.
    Ik heb er veel over nagedacht en geschreven en het maakte niet: “Het leven te complex om consequent te zijn. En stel dat ik vanaf nu altijd consequent ben tegen jou, dan zou jij als eerste veranderen.”
    “Verandering is afhankelijk van hoe je kijkt: jij ziet mij -voor je neus- niet veranderen, maar binnenin op celniveau gaat ’t héél erg hard!”
    Met vriendelijke groet, Tura Gerards

  8. Ik ben er van overtuigd dat ik door de jaren heen verandert ben. Dat kan ook niet anders want een mens blijft groeien in haar/zijn ontwikkeling. Je wordt gevormdt door het nest waar je uit voort komt en zodra je op eigen benen staat krijg je ook een andere kijk op de wereld en jouw plek daarin. Dat alleen zorgt al voor verandering.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven