Het afgelopen jaar is weer voorbij gevlogen en er is ook veel gebeurd. Henk-Jan heeft gevraagd om #mijnmoment voor zakelijk en privé op te schrijven, maar er is zoveel gebeurd dat dit best moeilijk is.
Vanaf 1 januari gaat onze zoon naar de gastouder in plaats van naar het kinderdagverblijf en in februari is dat prachtige ventje alweer 1 jaar geworden (en het is niet te geloven, maar hij wordt alweer bijna twee!!).
Ergens in juni lees ik over de BOVA (Borstvoeding Vandaag, een blad) en dat ze ervaringsverhalen zoeken. Omdat zoonlief en ik best wat hebben meegemaakt besluit ik om mijn verhaal op te schrijven en op te sturen. Een aantal weken later heb ik nog niet te horen gekregen of ze het verhaal zullen gebruiken of niet en dus vraag ik of Stefan Kleintjes (van borstvoeding.com) het verhaal kan gebruiken voor de website. Ongeveer drie maanden daarna wordt het verhaal geplaatst.
Op 21 december ligt dan toch nog de BOVA op de mat, met ons verhaal erin! Dus een groter bereik, wat – hopelijk – ook betekent dat meer vrouwen kracht kunnen putten uit ons verhaal.
Tijdens een bezoek aan de tandarts kom ik erachter dat ik toch eigenlijk wel een beugel moet. Blijkbaar is er al slijtage te zien bij de onderkaak en zou een beugel moeten helpen om meer slijtage te voorkomen. Was fijn geweest als de orthodontist destijds al had gezien dat het nodig was (toen kregen mijn ouders en ik de keus), want toen wou ik ‘m zo graag.
Maar goed, sinds dat nieuws vallen er wel puzzelstukjes op z’n plek.
Daarnaast weet zoonlief eigenlijk elke dag wel weer wat nieuws te laten zien (nieuwe woordjes, gebaren etc.). Dus eigenlijk is elke dag een nieuw hoogtepunt.
Zakelijk gezien is er ook behoorlijk wat gebeurd.
Begin van 2011 merkte ik dat de naam “illutic WebDesign” me steeds meer in de weg ging zitten. Een kleine ergernis die ik altijd al heb gehad is dat illutic vaak als Illutic wordt geschreven. Hierdoor lijkt het alsof er drie keer een hoofdletter i of kleine L achter elkaar staat. Daarnaast was het hoofdletter-gebruik in het algemeen vaak niet correct (“Illutic Webdesign”, “illutic webdesign” etc.).
Daarnaast is de naam redelijk lastig uit te spreken en hoewel dat eigenlijk best bij mijn eigen naam past voelde dat toch niet goed.
Ook het feit dat er webdesign vast stond in de naam begon me tegen te staan, ik doe immers veel meer dan alleen webdesign. Dus: tijd voor een nieuwe naam. Ik wilde het graag een beetje persoonlijk houden, door een variatie op de tweede naam van onze zoon te gebruiken. Maar alles dat ik kon bedenken was al bezet, voelde niet goed of klonk simpelweg nergens naar. Na behoorlijk wat brainstormen, zoeken, strepen en afwegen kwam ik eindelijk op een naam waar ik blij van werd: Onexa. Uiteindelijk zit de tweede naam van onze zoon er alsnog een beetje in verwerkt (alledrie de klinkers), dat besef maakte me extra blij.
Op vrijdag 23 december bracht ik het nieuws naar mijn opdrachtgevers via de nieuwsbrief. Gezien de tijd van het jaar (kerst- en nieuwjaarswensen enzo) moet je er wat extra moeite voor doen om ervoor te zorgen dat je e-mail geopend/gelezen wordt. Al snel kwam ik op het onderwerp waaronder ik de mail verzonden heb: “Vanaf 1 januari geen illutic WebDesign meer”. Een beetje dramatisch, maar niets van gelogen en het trok ook inderdaad de aandacht wel 🙂