Isabel Mosk

04-03-2015 Kuala Lumpur – Delhi

’s Ochtends sta ik op in mijn hostel. Ik pak uitgebreid mijn backpack in, een gewoonte die ik heb ontwikkeld bij een bezoek aan een nieuw land. In de ochtend doe ik het rustig aan: haal een koffie bij de Starbucks, koop cadeaus in ChinaTown en geniet van mijn pad thai. Eind van de dag pak ik de trein naar de luchthaven. Om 19:25 uur vertrekt mijn vlucht naar Delhi, India. Het gaat vandaag echt gebeuren en ik heb de hele dag al kriebels in mijn buik.

Na twee maanden alleen reizen ga ik Pim weer zien. Dat het in India is, maakt het extra speciaal. Ik hou van India. En ik kan dan ook niet wachten om de komende maanden met hem door het land te reizen en overmorgen Holi te vieren. India geeft mij energie en zorgt ervoor dat ik mijn hart blijf volgen. De afgelopen maanden heb ik veel zelfreflectie gehad, dingen kunnen verwerken en plezier gehad met mensen die op mijn pad zijn gekomen. India komt op het juiste moment. Ik kan niet wachten om Pim te zien en al zijn verhalen te horen.

De check-in duurt erg lang. Gelukkig kom ik een gesprek met een mevrouw van Tourism Malaysia en enkele journalisten uit India. Een van de journalisten vraagt wat mijn band met India is vanwege de hanger van Ganesh om mijn nek. Ik vertel dat ik vaker in India ben geweest en het mijn favoriete land is. Dit gesprek zorgt ervoor dat de tijd sneller lijkt te gaan, ook merk ik dat alleen maar zenuwachtiger wordt. Waarom? Ik heb geen idee. Ik ga al 6 jaar met Pim en het lijkt alsof ik mijn vierde date met hem heb. De date dat je realiseert dat je verliefd op iemand aan het worden bent.

In het vliegtuig probeer ik te slapen, maar helaas lukt dat niet. Ik denk terug aan mijn eerste reis naar India en de ontmoeting met de waarzegster zeven jaar geleden. Zij voorspelde toen dat na mijn reis iemand in een bepaalde periode op mijn pad zou komen. Hoe bizar dat ik nu met diegene door India ga reizen. Mijn vlucht komt eerder aan dan gepland. Een paar uur wacht ik op Pim omdat hij met een binnenlandse vlucht aankomt. Ik word zenuwachtiger met de minuut  en weet ook niet hoe ik hem gedag ga zeggen. Wij zijn tenslotte in India, dus elkaar in de armen vliegen en uitgebreid zoenen is een no-go.

Daar staat hij dan, de lange Nederlander tussen de Indiase mannen. Hij heeft een bord van het hotel in zijn handen met de naam: mevrouw Mosk. Hij heeft een enorme baard en het lijkt wel alsof hij al een jaar in India aan het backpacken is. Ik loop met kriebels in mijn buik naar hem toe, geef hem een hand en hou hem kort even vast. Het liefst wil ik hem een zoen geven, maar uit respect voor de cultuur doe ik dit niet. Ik voel mij een blij meisje. Ik ben weer verliefd.

isabelmosk


Isabel is online strateeg in de wereld van toerisme & destinatiemarketing. Met haar bedrijf Sherpa’s Stories helpt ze toeristische organisaties het strategische pad uit te stippelen en de unieke ervaringen & verhalen in kaart te brengen. Haar grootste passie is reizen en haar droom is om Antarctica te bezoeken. Ze neemt je graag mee naar verrassende bestemmingen, geeft handige tips en laat je de onontdekte plekjes zien via haar persoonlijke blog Stories & Stamps en is co-founder van de reisblog Vive Le Voyage.

7 gedachten over “Isabel Mosk”

  1. Die foto ken ik, nu ook het verhaal! Hoewel dat op zich al wel in te vullen was, liefde en geluk spatten er van af.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven