Als fervent reiziger ben ik continu op zoek naar nieuwe avonturen. Mijn bucket list met bestemmingen en dingen die ik wil doen in dit leven wordt alleen maar langer. Een avontuur als AfrikaBurn stond hier al een paar jaar op. Toen de kans voorbij kwam om mee te gaan met kamp Walhalla naar AfrikaBurn twijfelde ik geen seconde. Nu kon ik eindelijk zelf ervaren hoe een ‘Burn’ festival zou zijn. Iedereen die ik sprak over AfrikaBurn of het bekende Burning Man festival reageerde hetzelfde: niet te beschrijven en een ervaring die je leven verandert. Je weet pas wat het is als je het meemaakt… Dit gegeven maakte mij alleen maar nieuwsgieriger. Niet dat ik op zoek was naar ‘iets’ in mijn leven, ik was nieuwsgierig naar wat het mij zou brengen als mens.
De eerste paar dagen op AfrikaBurn had ik het idee op een verkleedpartij voor volwassenen te zijn; Tutu Tuesday, White Wednesday, elke dag was er een ander thema qua outfits. Op dag drie veranderde er iets. De outfits werden minder relevant en ik merkte dat ik dichterbij mezelf kwam. Het kind in mij kwam naar boven en ik kreeg het gevoel niet meer van alles te moeten. Mensen op AfrikaBurn zijn oprecht geïnteresseerd in wie je bent en niet in wat je doet. De mooie gesprekken en het ‘sharing=caring’ principe met totaal onbekenden zorgden voor unieke ervaringen. Met de dag genoot ik meer van elk moment, iedere ontmoeting en hetgeen er op mijn pad kwam. Normaal als ik op reis ben, heb ik toch altijd het gevoel ‘iets’ te moeten. Nog nooit was ik zo snel uit mijn ‘vertrouwde’ leventje en kwam ik tot mezelf.
De ‘Burns’ zijn een van de hoogtepunten van AfrikaBurn. De kunstwerken worden vanaf dag drie na zonsondergang in brand gestoken. Tijdens de stilte Burn, waarbij de lotus tempel in het bijzijn van 10.000 mensen in stilte in vlammen opging, passeerden mij tal van mooie herinneringen van het afgelopen jaar. En toen, tussen duizenden mensen, kreeg ik tranen in mijn ogen van geluk. Ik realiseerde tijdens deze Burn dat ik een tevreden mens ben. Alles kwam samen op dat moment. De afgelopen jaren waren er altijd wel dingen die ik wilde realiseren, anders wilde doen en nu voor het eerst had ik het gevoel tevreden te zijn met alles. Dankbaar voor mijn relatie, vrienden, familie en werk. Nooit gedacht dat ik dit gevoel zo intens zou beleven. Toen realiseerde ik mij waarom het voor ‘Burners’ lastig uit te leggen is wat een Burn festival met je doet. Iedereen beleeft het op een andere manier. AfrikaBurn heeft mij laten inzien dat ik tevreden ben met alles in het leven.
Isabel is online strateeg in de wereld van toerisme & destinatiemarketing. Met haar bedrijf Sherpa’s Stories helpt ze toeristische organisaties het strategische pad uit te stippelen en de unieke ervaringen & verhalen in kaart te brengen. Ze spreekt op (inter)nationale congressen over haar vakgebied én passie reizen. Zij is oprichter van de reisblog Vive Le Voyage waar ze haar persoonlijke reisverhalen deelt. Haar ultieme droom is om kinderen die niet kunnen reizen de beleving te geven van een reis.
Ben jaloers op je!
Prachtig! Zo mooi om dat te kunnen ‘beseffen’ .. 🙂
Ik ben zelf geenszins een reiziger. Maar door jouw foto’s en verhalen reis ik stiekum altijd een beetje met je mee. Dank voor het delen van al die momenten Isabel!
Prachtig! Waardevolle les
Heerlijk voor je, Isabel! Mooi beschreven.
Als ik je foto’s op Instagram voorbij zie komen ben ik altijd zo jaloers dat dit allemaal meemaakt. Prachtig moment dit.