Jos Govaart

2019 is het jaar dat mijn compagnon Jody en ik het tienjarig bestaan van ons bureau vierden. Dat deden we in Girona en dat was fantastisch. 2019 was ook een pittig jaar, zakelijk gezien. Er gebeurden dingen die niet in het boek “ondernemen voor Dummies” stonden. Het leidde ertoe dat we voor het eerst een hele vervelende ontslagzaak meemaakten. Voor mij was 2019 ook het jaar waarbij ik zelf op een kruispunt stond. En dat kruispunt verwees naar een moment uit, pak em beet 2004.

Ik kwam toen tot de ontdekking dat  je het wegstoppen van je verdriet als je je moeder verliest op 13-jarige leeftijd altijd een keer terugkrijgt. Ik was mede-oprichter van het Internetbureau Netvlies én volgde op dat moment een studie Grafimediatechnologie aan de Hogeschool Rotterdam. Nuja, volgde. Ik stond ingeschreven. Als ik echt eerlijk ben deed ik in die tijd niet veel, behalve zuipen in de kroeg. Werk half, studie nog minder dan half. Compagnons ontevreden. Vader ontevreden. Ikzelf ongelukkig en stuurloos. Ik wist het niet zo goed. En dus ging ik naar het Waterink instituut om een beroeps- en studiekeuzetest te doen. Want het was tijd dat ik eens het heft in eigen handen zou nemen en wat van mijn toekomst ging maken. Dat rapport had best een aantal harde conclusies:

Jos heeft de neiging om zijn mogelijkheden te overschatten

  • Jos heeft de neiging om zijn mogelijkheden eerder te overschatten dan te onderschatten. (dit is zonder twijfel het meest pijnlijke wat ik vanuit professioneel oogpunt las)
  • Jos is een typische HBO’er. We denken niet dat hij de discipline heeft om een universitaire studie te volgen. En dat raden we hem dus ook met klem af.
  • Voor Jos is de wereld één groot schouwtoneel. Als het hem interesseert komt hij in beweging en kan hij zeker tot iets komen.

Ik kan niet anders zeggen dan dat die observatie hartstikke raak was. Na enig geworstel is het met mijn zelfbeeld best in orde gekomen en ga ik gemotiveerd door het leven. Toch, na 10 jaar Coopr knaagde er iets. Ik wilde een prikkel, ontwikkeling. En ik ging op zoek naar wat die prikkel toch betekende. Was dat een nieuwe werkomgeving? Nee. Dat was het niet. Er is hier nog zoveel te bouwen en te ontwikkelen. We zijn nog lang niet klaar.

Terug de collegebanken in

Ik zocht vooral naar een intellectuele prikkeling. Maar uiteindelijk had ik toch iets recht te zetten. Puntje 2 van Waterink. Ongeschikt. Voor een universitaire studie. En dus schreef ik me in. Voor de Executive Master Corporate Communication aan de RSM (Erasmus Universiteit). En ja: allereerst voor de intellectuele prikkeling. Inmiddels ben ik drie elective courses afgerond. En ik vind het supergaaf. Ik voel me uitgedaagd en onderweg ook best eens onzeker –kan ik dat wel, zo’n paper schrijven? -.  Maar een tweede reden is toch keiharde bewijsdrang. Ten opzichte van mezelf. En ik kan daar uitstekend mee leven.

Jos Govaart is 38 jaar getrouwd met Eline. We vormen een gezin samen met twee prachtige meiden Amy (8) en Lois (6). Jos is Oprichter van het Rotterdamse communicatiebureau Coopr.

Twitter: @josgovaart
Site: Coopr
LinkedIn

1 gedachte over “Jos Govaart”

  1. Gaaf zo’n stap Jos! eerlijk gezegd klinkt het ook gewoon hartstikke leuk om je te verdiepen op die manier … zet me aan het denken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven